Τετάρτη, Ιουλίου 28, 2010

Sweet Intoxication

Αγαπημένο μου ονειρολόγιο,

Οι ζαλάδες μου συνεχίζονται. Σε ανησυχητικό βαθμό καθώς συνοδεύονται και από διάφορα σκοτειδιάσματα. Αυτή τη φορά φοβάμαι. Είναι πιο δυνατές απ ότι στο παρελθόν  και κάτι μου λέει οτι θα προσπαθήσουν να μου πλασάρουν σίδηρα και βιταμίνες. Ρε ουστ... Σιγά μην αρχίσω τα χαπακώματα. Ίσως θα πρέπει να πάω σε κάποιο γιατρό. Προς το παρόν όμως, είμαι τόσο χαμένη στις εξελίξεις της ζωής μου που μάλλον λέω να αφήσω για λίγο την υγεία μου. Τι θα μπορούσε να μου συμβεί άλλωστε;

Σήμερα έμαθα τι σημαίνει η λέξη "ρομαντζάδα". Είναι ρομαντική βόλτα. Ευχαριστώ πολύ τον φίλο μου Α που βρήκε το κουράγιο και την όρεξη να με διαφωτίσει... Αυτή η λέξη εξηγεί πολλά αν και περιπλέκει άλλα. Όμως επί του θέματος. Ρομαντζάδα... Όμορφο συναίσθημα, να περπατάς με τη σχέση σου. Να σου ακουμπάει το χέρι σε μια ντροπαλή προσπάθεια να σου χαϊδέψει την παλάμη...  Κάθε σας βήμα να ναι όμορφο και συγχρονισμένο, αριστερό...δεξί...και πάλι απ την αρχή και ύστερα να σε κοιτάει πότε πότε. Να δει αν γελάς με κάποιο αστείο που μπορεί να πετάξει αντί του σ αγαπώ ή του σε θέλω που τον πνίγει να πει... Τα μάτια του και τα δικά σου να παίζουν με τη λέξη φωτιά και πόθος και η ανάσα σας δήθεν να κόβεται επειδή κουραστήκατε από το περπάτημα και όχι από την απογοήτευση του ότι δεν είστε κάπου μαζί...μόνοι...

Από πάνω η Ακρόπολη. Επιβλητική Θεά του παρελθόντος, προσπαθεί να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον με τα φώτα που τη στόλισαν οι θεοί του μέλλοντος. Κάπου στους κίονες να κρύβεται η Αφροδίτη γελώντας με τον Έρωτα που πάλι έφαγε τα μούτρα του. Καθόμαστε. Λίγο κρασί κι απόψε. Πάλι κρασί, δε γουστάρω τα θολά νερά αυτές τις νύχτες. Μια τσιγγάνα, κρατάει ροζ τριαντάφυλλα. Αρνούμαι. Ευγενικά μεν, αλλά αρνούμαι.
"Είναι αγάπη τα λουλούδια"
"Δε θέλω" της λέω χαμογελαστά. Μα τι λέω; Δε θέλω αγάπη στη ζωή μου; Ύπουλοι, που είναι. Ξέρουν να παίζουν παιχνίδια στο μυαλό. Άτιμη ράτσα...
"Χαμογελάς. Είσαι καλή ψυχή"
"Όχι δε θα το λεγα. " Τα μάτια του στρέφονται πάνω μου. Σαν να παραξενεύονται.
"Είσαι. Εγώ ξέρω. Αισθάνομαι. Έλα, στα χαρίζω. Και η Παναγία μαζί σου..."
"Έλα πίσω...Ορίστε..." αισθάνεται ευτυχία με τα χρήματα στο φθαρμένο μαύρο πορτοφολάκι της. Μου αφήνει ένα δεύτερο μικρό μπουκετάκι.
"Σου είπα... Το πρώτο στο κάνω δώρο. Και να προσέχεις."
Άφησα να μου ξεφύγει ένα ειρωνικό γελάκι εκεί.
"Και γιατί;" Άκουσα τον εαυτό μου να λέει.
"Γιατί όποιος χαμογελάει πολύ...τον ματιάζουνε..."
"Λες να με ματιάξουνε;"
"Πρόσεχε."
Και έφυγε. Τόσο απλά. Εξαφανίστηκε στο σκοτάδι. Ένα χέρι μ ακουμπάει. Είμαι καλά. Αλήθεια είμαι καλά, με έξι τριαντάφυλλα στο χέρι και γεμάτη εικόνες... παραμύθια και ένα ξόρκι που μάλλον μου χάρισε μαζί με τα τριαντάφυλλα. Nα είστε όλοι καλά. Σας ευχαριστώ για όλα. Να καλωσορίσω όλους τους νέους μου φίλους στο μπλογκ μου. Και όσο για τους παλιούς εχθρούς... Από ένα τριανταφυλλάκι. Γιατί σαν εσάς δε θα γίνω ποτέ. Καλημέρα.



26 ταξίδεψαν μαζί της:

Nefelovatis είπε...

Πολύ όμορφη η ρομαντική βόλτα που περιγράφεις. Κάτι απ’ το ρομαντισμό ενός παρελθόντος που δε ζήσαμε (αν κι αυτό χωράει συζήτηση...), μα που νοσταλγικά αποζητούμε. Καθώς μας πάει σε μια εποχή που οι σχέσεις των ανθρώπων, μα και οι καρδιές τους ήταν αλλιώς. Που ναι μεν είχαν τα προβλήματα και τις ανησυχίες τους, μα ήξεραν και τη στιγμή, τη συντροφικότητα, την ομορφιά μικρών φαινομενικά απολαύσεων, σαν τη βόλτα με κάποιον/α που αγαπάνε, να εκτιμούν..

Όσο για το «να προσέχεις» της Τσιγγάνας, θα συμφωνήσω, αν και για άλλους ίσως λόγους. Κατ’ αρχήν, το χαμόγελο σπανίζει, κι έτσι τα βλέμματα τραβάει, πράγμα όχι πάντα θετικό.. Εξαρτάται ποιών.. Πάντως η γιαγιά μου όταν ήμουν μικρός, όλο κάτι γαλάζιες χάντρες μου φορούσε :Ρ. Και όσο και να μην έχει επιστημονικά αποδειχθεί (ακόμα τουλάχιστον), κάτι παίζει με το μάτι. Υπάρχει μια θεωρία που μιλά για ηλεκτρομαγνητικά κύματα και υπερφόρτιση αύρας.. Μα και άλλες πολλές, που μένει να εξεταστούν σοβαρά κάποια στιγμή, καθώς υπάρχει πλέον η τεχνολογία για κάτι τέτοιο..

Να προσέχεις όμως χρειάζεται γι’ αυτό που γράφεις στην αρχή.. Ζαλάδες και με σκοτεινιάσματα, μπορεί να προέρχονται, κυρίως, είτε από κάποια έλλειψη σιδήρου (όπως πολύ σωστά ανέφερες), και ίσως χαμηλό αιματοκρίτη – αναιμία, είτε για κάποια υπογλυκαιμία λόγω πχ δίαιτας ή κακής διατροφής, μα και από άλλους λόγους (κόπωση, κακός ύπνος, άγχος κα).

Βέβαια επειδή η τηλεϊατρική χρειάζεται τεχνικά μέσα για να γίνει, κι όπως λένε, δεν γίνεται απ’ το τηλέφωνο, πόσο μάλλον γραπτώς, καλό είναι να σε δει κάποιος γιατρός από κοντά. Παθολόγος κατά προτίμηση, για να σου γράψει τις εξετάσεις που χρειάζονται.

Όσο γι’ αυτό που λες, «αφήνω την υγεία μου», και κατ’ επέκταση τον εαυτό σου.. Θα σου πως κάτι που έλεγε ένας φίλος..:

«Το μόνο που πραγματικά έχουμε για να δώσουμε σε κάποια σχέση, φιλική, επαγγελματική, ερωτική, οικογενειακή, και οποιαδήποτε, είναι ο εαυτός μας. Όσο πιο καλά τον προσέχουμε, τόσο καλύτερο θα είναι αυτό που θα δώσουμε στις σχέσεις μας..».

Να είσαι καλά, καλό ξημέρωμα να έχουμε..

scepticusbatsicus είπε...

"μπορεί να προέρχονται,είτε από κάποια έλλειψη σιδήρου (όπως πολύ σωστά ανέφερες), και ίσως χαμηλό αιματοκρίτη – αναιμία, είτε για κάποια υπογλυκαιμία λόγω πχ δίαιτας ή κακής διατροφής, μα και από άλλους λόγους (κόπωση, κακός ύπνος, άγχος κα). "
Tώρα εγώ πειράζει να σας χαλάσω λίγο τη ρομαντική διάθεση λέγοντας πως το πρώτο πράγμα που μου'ρθε στο μυαλό ότι οφείλεται για τις ζαλαδες δεν είναι κανενα από τα παραπάνω ?
;)

Έιι , άντε τράβα σε κάνα γιατρό τώρα , χωρίς πλάκα...

Marian είπε...

Λοιπόν, ωραίο κείμενο και ωραία ρομαντζάδα, ειδικά στο τέλος με την τσιγγάνα και τα τριαντάφυλλα...Πραγματικά γράφεις πολύ ωραία!

Όσο για την υγεία σου μην ανησυχείς, πριν μερικές μέρες έπαθα κι εγώ το ίδιο. Με πήγαν για εξετάσεις αίματος δεν μου βρήκαν τίποτα και απλά μου είπαν ότι ίσως να μην ξανασυμβεί.: )
Καλή σου μέρα Εστέλλα!

Ανώνυμος είπε...

Τριανταφυλλάδα, δηλαδή; Όπως λέμε παστιτσάδα; :P

Όσο σπαστικό κι αν ακούγεται, μία εξέταση δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Για να γίνουν τα τριαντάφυλλα και δώδεκα, και δεκαοχτώ και όσο πάει.

Τώρα, αυτοί που λένε ό,τι λένε, μάλλον το λένε γιατί δεν ξέρουν τι λένε και μάλλον λένε για να έχουν κάτι να λένε. :)

Nefelovatis είπε...

Καλό μεσημέρι. Βλέποντας κάποια από τα παραπάνω σχόλια, διαπιστώνω κάτι που έξω δει από παλιά, αλλά πάντα μου κάνει εντύπωση.

Αυτό που ονομάζω, «επιλεκτικό διάβασμα». Είναι βέβαια τεκμηριωμένο από πολλές μελέτες, ότι από τα ερεθίσματα που δέχεται ο εγκέφαλος, ένα μικρό μόνο ποσοστό επεξεργάζεται, γύρω στο 2% ας πούμε. Και φυσικό είναι, μια και βομβαρδίζεται από τόσο πολλά, που είναι αναγκασμένος να τα φιλτράρει.

Όμως καλό είναι πριν πούμε κάτι, να διαβάζουμε το γραπτό του άλλου.

Για να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα, που ίσως να μην έγιναν κατανοητά, ή απλά κάποιοι αναγνώστες να μην τα πρόσεξαν.

Γράφω λοιπόν: «καλό είναι να σε δει κάποιος γιατρός από κοντά. Παθολόγος κατά προτίμηση, για να σου γράψει τις εξετάσεις που χρειάζονται.».

Απλά και ξεκάθαρα, μια και ξέρω αλλά κι έχω δει, πολλά περισσότερα απ’ όσα μπορεί κανείς να φανταστεί.. Ειδικά στα Επείγοντα επαρχιακών νοσοκομείων όπου υπηρετούσα παλιά, αλλά και εδώ που βρίσκομαι τώρα.. Δεν θέλω να σε ανησυχήσω, κι εξάλλου όπως έγραψα τηλεϊατρική δεν γίνεται με ένα μήνυμα.

Απλά κάποια πράγματα, ειδικά όσα έχουν με υγεία να κάνουν, καλό είναι να τα προσέχουμε..

Καλό απόγευμα…

Clem Lumen είπε...

Σου εχω πει πως γραφεις υπεροχα? Οχι? Ιιιι! Γραφεις υπεροχα!
:D
να τις προσεξεις τις ζαλαδες ειναι υπουλες... εμενα μου επεφτε η πιεση τωρα προσφατα συνεχως και ζαλιζομουν και ειχα λιποθυμησει ουτε κ εγω δε θυμαμαι ποσες φορες... καλο θα ηταν να τσεκαριστεις γενικα.:)

Δεν ξερω γιατι αλλα θελω να σου πω ευχαριστω που εγραψες αυτα που εγραψες... Ισως να χρειαζομουν να διαβασω κατι ομορφο.

:D
Παντα να χαμογελας
φιλια=]

Libertas είπε...

Λοιπον αρχικά έχουν δίκιο τα παιδιά... πήγαινε σε έναν γιατρό αλλιώς θα σε πάω εγώ τον χειμώνα οπότε το λύσαμε αυτό!

Όσο για τα υπόλοιπα έχει δίκιο η τσιγγάνα... να προσέχεις να μην σε ματιάσουνε γιατί όσοι χαμογελάνε τραβάνε την προσοχή και την θετική και την αρνητική.

Φιλάκια αγαπάκι μουυυυυυ!

Νυχτερινή Πένα είπε...

Από τα πιο όμορφα κείμενα που έχεις γράψει αυτό καλή μου Estella. Πολύ γλυκό, ρομαντικό με μια τρυφερότητα που αγγίζει εκείνον που διαβάζει, μερικα δηλαδή από τα χαρίσματα που στολίζουν και εσένα την ιδια. Ναι να το προσέχεις το μάτιασμα, άνθρωποι σαν και εσένα τραβάνε τα βλέμματα και προκαλούν το φθόνο γιατί είναι πολύ απλά ξεχωριστοί. Συνέχισε να γράφεις έτσι όμορφα.
Σε προσωπικό επίπεδο αυτό το κείμενό σου με συγκίνησε πολύ αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Όπως σε συμβούλεψαν και οι υπόλοιποι ,ξμ αφήσεις χωρίς έλεγχο αυτό το θεματάκι που έχεις. Πρόσεξε τη διατροφή σου, δεν χρειάζεται απάραιτητα να πάρεις συμπληρώματα και να πας σε γιατρό. Από τον τρόπο που τα περιγράφεις ίσως πρέπει να πας σε οφθαλμίατρο, μπορεί να είναι απλά θέμα κούρασης των ματιών και να πρέπει να βάλεις γυαλιά.
Την καλησπέρα μου.

Art. είπε...

Καλησπέρα..Estella. :)

Έχω να πω ότι μου χάρισες λίγα δευτερόλεπτα στα οποία ήμουν απόλυτα προσηλωμένη στο κείμενό σου. Και μετά σκέφτηκα... σε τι θα βλάψει να το πω; Σε "παρακολουθώ" αρκετό καιρό, αλλά ένα παλιοσχόλιο δεν μου έβγαινε να γράψω.. Τέλος πάντων.

Γεια σου!

Ginny είπε...

Καλησπέρα, αγαπημένη και κρυφά ρομαντική, Εστέλλα!;)
Πόσο όμορφο μου φαίνεται που υπάρχει ακόμη ευγένεια στον κόσμο. Ακόμη και σε μία τόσο απλή μορφή.
Σε συμβουλεύω να απολαύσεις όσες περισσότερες ρομαντζάδες μπορείς. Τέτοιες βόλτες ποτέ δεν είναι αρκετές!:)
Να δεις κάποιον γιατρό αγάπη μου. Μην παραμελείς τον εαυτό σου...(εγώ πήγα σήμερα έπειτα από ένα χρόνο στην οφθαλμίατρο, ένα ολόκληρο βαθμό ανέβηκε η μυωπία:P)
Φιλιά πολλά γλυκιά μου!:)

P.S. Μου αρέσει πολύ η τωρινή λίστα τραγουδιών σου!

elena porcupine είπε...

Ξέρεις τί έκανες μόλις τώρα?Με πήρες μαζί σου στην ρομαντζάδα σου και πέρασα για λίγο πολύ όμορφα.Πολύ σε χαίρομαι γλυκειά μου που ζεις τόσο όμορφες στιγμές!Να τις φυλάς μέσα σου και να τις ξεθάβεις, όταν τις έχεις ανάγκη!

Να φροντίσεις τον εαυτό σου για να τα χαίρεσαι όλα και να σε χαίρονται!

Καληνύχτα σου!

Ναύτης είπε...

τωρα εμένα αυτη η ρομαντζάδα γιατι μου φάνηκε λίγο μοναχικη;

ιδέα μου ίσως...

καλημέρα

Estella είπε...

Νεφελοβάτη μου,
Ο ρομαντισμός του παρελθόντος είναι κάτι που σίγουρα χωράει συζήτηση. Το μόνο σίγουρο είναι οτι το παρόν μόνο τη δυνατότητα συζήτησης προσφέρει περι αυτού και τίποτ άλλο... Είναι τόσο κρίμα.
Σ ευχαριστώ πάρα πολύ. Θα προσέχω. Να προσέχεις και συ...Όσο για το θέμα της υγείας μου δε νομίζω οτι είναι κάτι σοβαρό. Σ ευχαριστώ πολύ.
Μπορεί η προσοχή που κάθε άνθρωπος δύναται να δώσει να είναι το 2% αλλά κανείς μας δεν σκέφτεται μόνο με τον εγκέφαλο. Είναι και τα συναισθήματα στη μέση. Κι εκεί έχεις το 200% της προσοχής μου.
Σε φιλώ γλυκέ μου.

Estella είπε...

Scepticus έχεις ένα ιδιαίτερο ταλέντο να καθησυχάζεις τους γύρω σου :P
Θα πάω μόλις βρω χρόνο ή αν δω οτι χειροτερεύουν τα πράγματα... Μάκια και προσοχή!

Estella είπε...

Marian σ ευχαριστώ πάρα πολύ! Ελπίζω να είσαι μια χαρούλα κι αυτό να ήταν καθαρά παροδικό. Ελπίζω να τα ξανπούμε γλυκιά μου. Φιλάκια πολλά

Estella είπε...

Χαχα Μπάτλερ θα μπορούσαμε να φτιάξουμε μια τερααάστια λίστα με όλα τα όμορφα πράγματα που τελειώνουν σε -αδα :P
Σ ευχαριστώ να σαι καλά.

Estella είπε...

Ελεύθερο Πνεύμα, αυτά λες και θα κοκκινίσω...! Ελπίζω να πέρασαν οι ζαλάδες και οι λιποθυμίες και τώρα να σαι καλά. Χαίρομαι πολύ που ξανανταμώσαμε στην blogoσφαιρα! :D :D :D

Μην μ ευχαριστείς. Εγώ ευχαριστώ! Φιλάκια πολλά πολλά!

Estella είπε...

Ναι να με πας εσύ Ελευθερία μου χαχα

Θα προσέχω αλλά με φιλαράκια σαν εσένα θα μαι σίγουρα καλά.

Φιλιά κουκλίτσα μου.

Estella είπε...

Νυχτερινή Πένα, είσαι πραγματικός συνοδοιπόρος στα όνειρά μου. Και σ ευχαριστώ πάρα πολύ. Μ άφησε με χαμόγελο το σχόλιο σου, κι αν όντως σε άγγιξε τόσο η ανάρτησή μου με χαροποιεί ιδιαιτέρως.
Ευχαριστώ για τις συμβουλές σου. Φιλιά πολλά :D

Estella είπε...

Το να με διαβάζουν δεν μπορεί να με βλάψει Art. Υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι να κάνεις κακό σ έναν άνθρωπο. Όχι να διαβάζεις τα κείμενά του. Ευχαριστώ για το σχόλιο κι ελπίζω να τα ξαναπούμε. Φιλάκια

Estella είπε...

Χαχ κρυφά ρομαντική Τζίνι μου, όπως ακριβώς το λες! Το ίδιο εύχομαι και σ εσένα γιατί είναι μια πολύ ξεχωριστή και όμορφη εμπειρία. Εύχομαι ο,τι καλύτερο και να προσέχεις καλή μου. Σε φιλώ :D

Estella είπε...

Χαχ κρυφά ρομαντική Τζίνι μου, όπως ακριβώς το λες! Το ίδιο εύχομαι και σ εσένα γιατί είναι μια πολύ ξεχωριστή και όμορφη εμπειρία. Εύχομαι ο,τι καλύτερο και να προσέχεις καλή μου. Σε φιλώ :D

Estella είπε...

Καλώς την Porcupine :)
Τότε ελπίζω να διασκέδασες την βολτίτσα μας και εύχομαι κάθε σου βόλτα να ναι γεμάτη συναισθήματα και ευτυχία.
Ευχαριστώ παρα πολύ. Φιλάκια πολλά.

Estella είπε...

Θα θελα πάρα πολύ να μου πεις απο που άντλησες αυτό το συμπέρασμα Ναύτη... Απο την άλλη όπως λέει και ο Γιάννης Ρίτσος, μόνοι πορευόμεθα στον έρωτα. Ίσως γιατί όλα τα συναισθήματα βιώνονται με τρόπο διαφορετικό απο τον κάθε άνθρωπο..Από την άλλη μια δόση μοναξιάς υπήρξε... Για πιο πολύπλοκους λόγους... Σ ευχαριστώ. Φιλιά...

Kος Μηδενικός είπε...

Αυτή η Αρεοπαγέιτου (γιατί μάλλον εκεί πρέπει να ήσουν) είναι ό,τι πιο όμορφο έχει Αθήνα! Πόσες φορές την έχω περπατήσει κάτω από τη σκιά της Ακρόπολης φωτισμένης το βράδυ. Αχ!!! Επίσης το θεματάκι με το γιατρό να το κοιτάξεις...δεν είναι να παίζεις με τέτοια πράγματα!

Estella είπε...

Με τσάκωσες zero... ;) Υπέροχα είναι. Μαγικά. Θα πάω κάποια στιγμή... Χεχεχε σε φιλώ....