Τετάρτη, Φεβρουαρίου 17, 2010

No-thing (Greeklish Version)

Καλησπέρα... Ευχομαι να είστε όλοι καλά, και να περνάτε ακόμα καλύτερα.
Δεν εχω καποιον λόγο που κάνω ανάρτηση για να είμαι ειλικρινής οπότε όσοι ψάχνετε κάτι βαθυστόχαστο ή...ψαγμένο...well sorry, το Χ είναι πάνω δεξιά.Επρεπε ν αντιδράσω... Βαρέθηκα...honnestly....

Προβληματίζομαι απόψε για όλα τα nothings της ζωής μου. Για όσα δε σημαίνουν τίποτα αλλά επιμένουν να θέλουν να γίνουν things. Οπότε βρίσκω τον εαυτό μου στη μέση καταστάσεων τύπου: Ξερω οτι σήμαινα κάτι για σένα ONCE. Ok not anymore. Τι θες να κανω; Βρες υποκατάστατα. Ούτως ή άλλως αυξάνονται τρελά τελευταία. Όπως και εκείνη η ανεκδιήγητη επιθυμία ορισμένων να ανακατευτούν στη ζωή μου. Αν σας ήθελα θα σας είχα κάνει κομμάτια του πάζλ. Σορι poor no-things.

Εντάξει πρέπει να φανώ καλο κορίτσι. Και εννοείται οτι είμαι κατα βάθος. Απλά και αυτή η ριμάδα η υπομονή έχει τα όρια της. Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός. Αυτό που έχουμε μέσα μας δεν υπάρχει πουθενά. Είναι όμορφο...Είναι μοναδικό...Είναι αυτό που μας κάνει να υπάρχουμε. Κάθε φορά που αναγνωρίζεις την διαφορετικότητα σου και δεν παλεύεις-λόγω ανασφάλειας, μαλακίας ή κόμπλεξ- να την πνίξεις αποδέχεσαι και την ίδια σου την ύπαρξη. Διαφορετικά είσαι ένα όν δίχως αυτοσεβασμό, δίχως επίγνωση του που πάς, γιατί πας εκει που πας και προπαντώς τί είσαι;

Σίγουρα όλοι έχουμε ανθρώπους που θαυμάζουμε. Που δεχομαστε επιρροές, που αγάπαμε, που ζηλεύουμε που μισούμε ή που τα κάνουμε όλα αυτά μαζί. Οκ ναι συμβαίνει. Αλλά το να χανόμαστε στο θαυμασμό και στη ζήλεια οδηγεί μάλλον σε μια παράκρουση άνευ προηγουμένου. ΓΙΑΤΙ; Απλά ακολουθησε τα θέλω σου. Την καρδιά σου. Τα πιστεύω σου. Δεν έχεις; Ασε τον αλλο και κοίτα να βρείς τον εαυτό σου αντί να τον χάσεις περισσότερο. 

Υπάρχει μια ακόμα πλευρά που θα θελα να σχολιάσω... Ήσουν μ έναν άνθρωπο. Χωρίσατε... Οκ συμβαίνει... Ποιά εσωτερική μνησικακία μπορεί να σε κάνει να φερθείς με έναν τόσο παιδαριώδη τρόπο; Ή μήπως είναι η προσπάθεια κάλυψης των ανασφαλειών της νέας σου συντρόφου;  Οπως και να χει...καταλαβαίνω. Κανείς δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απο κανέναν. Και εννοείται όσο μένετε μακριά μου μπορούμε να μαστε αγαπημένοι. Αν κάνετε πώς με πλησιάζετε ή ασχολείστε... Well... ok... I do have nails you know...And the worst of all... I know how to scratch. Even the no-things


Θα τελειώσω λίγο υπεροπτικά το ποστ μου...γιατί; Γιατί μπορώ να σας τη σπάσω. Και αν δεν φύγετε... Θα το κάνω... :)

You know you love me... (both of you...)
XXX
the one you love to hate....

Please...no more drama... so sick of it...

Υ.Γ. Δεν ειμαι το κέντρο του σύμπαντος. Είμαι το κέντρο του κόσμου μου. Του κόσμου που ΕΠΕΛΕΞΑ να έχω. Και σείς δεν έχετε θέση. Εχετε δικό σας. Και εύχομαι ο,τι καλύτερο. Αλλά αφήστε το δικό μου να γυρίζει γύρω απο τον δικό του ήλιο.... (Νικο σου είπα σημερα σ αγαπάω...; :) )


Don't turn around
I'm sick and I'm tired of your face
Don't make this worse
You've already gone and got me mad
It's too bad I'm not sad
It's casting over
It's just one of those things
You'll have to get over it