Τρίτη, Φεβρουαρίου 14, 2012

14/02/2012

Αγαπημένο μου ονειρολόγιο....

Μου αρέσουν τέτοιες μέρες. Οι άνθρωποι μοιάζουν κάπως πιο ζεστοί. Κρατιούνται χέρι-χέρι, ανταλλάζουν δώρα, αγκαλιάζονται... Είναι η μέρα τους και το διασκεδάζουν. Ξέρω τι θα μου πεις... Είναι η ημέρα των εμπόρων, η εκμετάλλευση ενός Αγίου που δεν είναι καν Έλληνας και μπλα μπλα μπλα... Φέτος δεν είδα και πολλά δώρα. Ίσως ένα λουλούδι ανά χείρας και ένα πεσμένο πέταλο μπροστά μου στο μετρό. Ένας κύριος το πατάει. Σαν να το σημάδευε. Τον κοιτάζω κουρασμένα. Ανταποδίδει απορημένος το βλέμμα. Δεν κατάλαβε. Σιγά μην καταλάβαινε. Το κόκκινο πέταλο έγινε μαύρο. Συνέχιζα να το κοιτάζω. Αυτή τη φορά με την ελπίδα ότι θα μπορούσα να ανιχνεύσω κι άλλα τριγύρω. Όχι. Ήταν μόνο.
Τι έλεγα; Ναι... Δώρα... Δώρα δεν είδα πολλά. Ούτε και βιτρίνες. Ίσως φταίνε τα νέα μέτρα λιτότητας. Ίσως ένα λουλούδι να μοιάζει ακόμα μεγαλύτερη σπατάλη. Με όλα αυτά... Χάσαμε και το χρόνο. Πότε έφτασε 14/2 ούτε και πρόλαβα να το καταλάβω...

Γιορτάζετε δε γιορτάζετε εύχομαι να στε ερωτευμένοι. Χαιρετώ.


Δευτέρα, Φεβρουαρίου 13, 2012

Αντίστροφη Μέτρηση

Φίλοι μου... Πόσοι από εσάς δε βλέπετε το τέλος;.... Ποίοι είστε αισιόδοξοι; Ποίοι νομίζετε ότι αύριο θα ναι μια νέα μέρα...; Είμαι η Εστέλλα. Και δεν είμαι στο κεφάλι μου πια. Εύχομαι να στε όλοι καλά. Να προσέχετε.


STREETS ON FIRE
I HAVE NO FACE AND I HAVE NO NAME
I BARELY KNOW HOW TO BEHAVE
COUNT ME IN OR COUNT ME OUT
FORTRESS EUROPE RULING OUT

I CAN'T HESITATE
I DON'T HAVE TO WAIT

STREETS ON FIRE
STREETS ON FIRE
WHERE'S MY FUTURE?
TIME EXPIRES

GOT NO CHOISE BUT TO REFUSE
REFUSE TO PLAYDOWN THIS ABUSE
I'VE HAD MY TASTE OF MODERN TIMES
CONSUME AND WASTE. WASTE OUR LIVES

I CAN'T HESITATE
I DON'T HAVE TO WAIT

STREETS ON FIRE
STREETS ON FIRE
WHERE'S MY FUTURE
TIME EXPIRES 

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 06, 2012

Στη Μαρία

Τέτοια ώρα αύριο θα ξέρεις τι έχει γίνει. Μπορεί να ναι θετικό οπότε μπράβο σου που τα κατάφερες να μείνεις ψύχραιμη και δυνατή. Αν πάλι όχι...

Μην ξεχνάς τι πραγματικά θέλω. Αν πάρεις αρνητική απάντηση μην πέσεις πάλι με τα μούτρα στον αρνητισμό και σ αυτά που ήδη έχω και δε μου αρέσουν. Μην το δεις πεισματικά και πεις "καλά είμαι εδώ που είμαι" γιατί ξέρεις ότι δεν είμαι! Αλλιώς δε θα το έκανα όλο αυτό. Έχεις να φας πολλές κατραπακιές Μαράκι αλλά θα δεις, στο τέλος θα τα καταφέρεις!

Σε κάθε περίπτωση μπορεί να σε αφήσει η αυριανή μέρα στην αβεβαιότητα. Που ξέρω ότι μου τη δίνει περισσότερο. Και τώρα δηλαδή μια ουδέτερη απάντηση με εκνευρίζει και μόνο που τη σκέφτομαι. Μπορεί να τη ζήσεις αλλά πρέπει να την αποδεχτείς. Θα δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου. Το ξέρω. Αρκεί να μην με ξεχάσεις. Μη ξεχάσεις τι πραγματικά θέλω. Τι πραγματικά θέλεις. Και σταμάτα να τους ακούς. Κακό μας κάνουν.

Λίγα λόγια από τον παρελθοντικό σου εαυτό. Μην το βάλεις κάτω. Το έχουμε και το αγαπάμε. Θα το παλέψουμε. Ο,τι κι αν γίνει. Στο υπόσχομαι.