Κυριακή, Ιουνίου 27, 2010

Je suis malade...


Δεν ονειρεύομαι πια,
Δεν καπνίζω πλέον,
Δεν έχω καν καθόλου παρελθόν
Είμαι ολομόναχη χωρίς εσένα,
Είμαι άσχημη όταν δεν είσαι εδώ
Είμαι σαν ορφανό, σε κοιτώνα,
Δεν έχω καμία επιθυμία πλέον
Να ζήσω τη ζωή μου
Η ζωή μου σταματά χωρίς εσένα
Δεν έχω καν άλλη ζωή.
Το κρεβάτι μου 
μεταμορφώνεται σε αποβάθρα
απο την οποία απομακρύνεσαι...
Είμαι άρρωστη...
Τόσο άρρωστη...
Όπως τα βράδια που έφευγε η μητέρα μου
Και που μ άφηνε μόνη με την απελπισία μου
Είμαι άρρωστη
Αψεγάδιαστα άρρωστη
Κανείς δεν ξέρει πότε θα φτάσει σ εσένα
Ξεκινάς και πάλι και κανείς δεν ξέρει για που
Κι αυτό θα κάνει σύντομα δυο χρόνια,
Αυτό το τρελό εγώ σου...
Όπως συμβαίνει μ έναν βράχο
Όπως συμβαίνει με μια αμαρτία
Έτσι είμαι σταθερά κολλημένη πάνω σου...
Είμαι κουρασμένη,εξαντλημένη
Με το να υποκρίνομαι την ευτυχία μου
Όταν υπάρχει κόσμος γύρω μου
Πίνω κάθε βράδυ,
Κι όλα τα ουίσκι
Μοιάζουν να έχουν την ίδια γεύση
Και όλα τα καράβια 
Κουβαλούν τη σημαία σου
Δεν ξέρω πια που να πάω...
Είσαι παντού

Είμαι άρρωστη
Εντελώς άρρωστη...
Ρίχνω το αίμα μου πάνω στο σώμα σου
Και είμαι σα νεκρό πουλί
Όταν κοιμάσαι
Είμαι άρρωστη
Αψεγάδιαστα άρρωστη
Μου στέρησες όλα μου τα τραγούδια
Μου άδειασες όλους τους στίχους
Παρότι είχα ταλέντο
Πρίν το δέρμα σου...
Αυτή η αγάπη θα με σκοτώσει
Εαν συνεχίσει
Θα ξεσπάσω μόνο σ εμένα
Σαν ηλίθιο παιδάκι 
Κοντά στο ραδιόφωνό μου
Να ακούω την φωνή μου να τραγουδάει 

Είμαι άρρωστη
Εντελώς άρρωστη
Όπως όταν έφυγε η μητέρα μου εκείνο το βράδυ
Και με άφησε ολομόναχη στην απελπισία μου
Είμαι άρρωστη
Είναι γεγονός οτι είμαι άρρωστη
Μου στέρησες όλα μου τα τραγούδια
Μου άδειασες όλους τους στίχους 
Και έχω μείνει με μια άρρωστη καρδιά
Περιτριγυρισμένη με οδοφράγματα
Σ ακούω...Ειμαι άρρωστη....

Τι μου έχεις κάνει...; Γιατί με αγγίζεις όταν βλέπεις οταν μ ανατριχιάζει τ άγγιγμά σου αλλά δεν πρέπει; Γιατί με πλησιάζεις όταν απομακρύνομαι; Γιατί δεν καταλαβαίνεις οτι η αθώα σου στάση μ αρρωσταίνει; Γιατί; Τί άλλο πρέπει να κάνω... Που να σαι...Τί να κάνεις...; Είναι άρρωστο...Το ξέρω αλλά συγχώρεσέ με...Δεν μπορώ να σε βγάλω απο τα όνειρα μου... Σε μισώ... Σε θέλω σαν αμαρτία και σε μισώ σαν μεταμέλεια...Δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν γιατί οι σκέψεις μου είναι ανεπίτρεπτες. Δεν μπορώ να χαμογελάσω γιατί θα πρέπει να σε σκεφτώ...Απλά... Μείνε μακριά μου όπως μένω εγώ....Σε παρακαλώ....