Παρασκευή, Μαΐου 28, 2010

(Εμ)μονη or(μόνη);

Εμμονή ή ορμόνη; Το σίγουρο μόνη γιατί ούτως ή άλλως όταν ταξιδεύουμε στο μυαλό μας, η περιπέτεια είναι μοναχική...

Σας γράφω γιατί θέλω να μοιραστώ πολύ κάτι μαζί σας... Έχετε αισθανθεί ποτέ, ότι θέλετε κάτι απίστευτα πολύ...Και όταν λέω απίστευτα εννοώ παθιασμένα και δεν ξέρετε γιατί; Είναι μια ξαφνική, τρελή και ακαθόριστη επιθυμία για κάτι που ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ. Και όταν λέω απαγορεύεται εννοώ είναι πρακτικά αδύνατον λόγω των συνεπειών που μπορεί να φέρει...

Αυτό λοιπόν που με προβληματίζει φίλοι μου, είναι για το αν αυτή η επιθυμία είναι αληθινή, προσωπική, κάτι που δημιουργήθηκε μέσα μου δηλαδή, ή αν είναι πλασματική. Αν δηλαδή μου τη δημιούργησε κάποιος με τέτοιο τρόπο ώστε να πεισθώ ότι εγώ είμαι που το θέλω...

Είναι σκληρή η πάλη ανάμεσα στα θέλω και τα πρέπει. Σε σημείο που με κάνει να χάνομαι σε ένα λαβύρινθο με ΝΑΙ και ΟΧΙ. Με θέλω και ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ. Και η βλακεία είναι ότι όσο πιο πολύ απαγορεύεται τόσο πιο πολύ το θες... Και τι κάνεις σ αυτή την περίπτωση...; 

Ναι ξέρω, γι άλλη μια βραδιά δεν γίνομαι ξεκάθαρη. Έχετε δίκιο. Ναι... είναι κουραστικό. Όμως πλέον οι επισκέψεις από γνωστά άτομα στον ιστότοπο μου έχουν πολλαπλασιαστεί επικίνδυνα... Σε σημείο που για άλλη μια φορά ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να μπω στις βασικές λεπτομέρειες που θα έκαναν τον προβληματισμό μου πιο...σαφή ας πούμε.

Να το γενικεύσουμε ακόμα περισσότερο λοιπόν; Τί σημαίνει εμμονή; Και συνεπάγεται σε εσωτερική μοναξιά; Θα μπορούσε η μοναξιά, η εμμονή και οι ορμόνες να συνδέονται; Σαν λέξεις το δίχως άλλο ακούγονται σαν συγγενείς... (Ναι παίζω με τις λέξεις για να αδειάσω το μυαλό μου απο άρρωστες φαντασιώσεις...) Θέλω... το πρώτο σκαλάκι για το διεκδικώ. Θέλω...αλλά δεν πρέπει... η λακούβα που σε κόβει ουσιαστικά από το να φτάσεις κάπου. Και πάλι καλά που σε κόβει γιατί σ αυτό το κάπου δεν πρέπει να φτάσεις...

Μερικά πράγματα τελικά πρέπει να μένουν μόνο στη φαντασία μας... Για καλό δικό μας... Και για καλό των άλλων...Η αποψινή ανάρτηση πάει σε κάποιον που δεν πρέπει να πάει, απο κάποια που απαγορεύεται να πεί πια είναι και περιέχει νοήματα που δεν θα ειπωθούν ποτέ ξεκάθαρα.Μια ερώτηση μόνο... Αν όλα αυτά είναι στο μυαλό μου. Γιατί με προκαλείς...; Γιατί με σπρώχνεις στο να υποφέρω...; Μην μ αγγίζεις...Μην με πλησιάζεις... Δε ζητάω πολλά... Άστον τρελό στην τρέλα του δε λένε...; Καταραμένα όνειρα...


Out of reach...out of touch...


15 ταξίδεψαν μαζί της:

elena porcupine είπε...

Πολύ πιθανόν να μιλάμε για τελείως διαφορετικά πράγματα, αλλά έτσι νιώθω κι εγώ για κάτι τον τελευταίο καιρό!!!Όντως είναι τόσα πολλά τα "πρέπει" και τα "καθωσπρέπει" που μου βάζουν αμέσως εμπόδια στο να κάνω το ένα παραπάνω βήμα και να πλησιάσω στο στόχο μου!Στη δική μου περίτωση δεν "απαγορεύεται" νομικά, αλλά ηθικά!Ίσως όμως έτσι θα λυτρωθώ και θα μεταφέρω τον εαυτό μου σ' ένα μεγαλύτερο επίπεδο επιτέλους και θα με ξεπεράσω.

Μη γνωρίζοντας λεπτομέρειες θα σου πω μόνο ένα...Ιt's better to burn out than to fade away!!!Tον εαυτό σου μόνο πρόσεχε!Για όλα τ' άλλα υπάρχουν λύσεις!
Σε φιλώ!

Ανώνυμος είπε...

γενικά αν τα "θέλω" αρχίζει κάποιος και τα σκέφτεται, τότε μάλλον κάτι δεν πάει καλά.

πιθανότατα δεν τα θέλει.

γιατί το "θέλω" από μόνο του είναι μια πολύ ισχυρή δύναμη, που υπερνικά τη σκέψη. για σκέψου το. :)

και σιγά τους πολλούς αναγνώστες δηλαδή. (ok, πλάκα κάνω). :))

☆LoUniTa☆ είπε...

μπορει να θελουμε κατι επειδη ακριβως ειναι πολυ δυσκολο να γινει κ απο μονο του αυτο μας βαζει στη διαδικασια να πιεζουμε τα θελω με συνεπεια οσο τα πιεζουμε αυτα να πεισμωνουν περιεργα τα εγραψα,ελπιζω να καταλαβεις...
δωσε χρονο στον εαυτο σου να καταλαβεις αν οντως θες ή αν ειναι απλα ενα καπριτσιο του εγωισμου μας να θελουμε κατι απλα γιατι δεν μπορουμε να το εχουμε "δικαια" "νομιμα" κ "εντος οριων ηθικης κ καθαρων συνειδησεων"!!!!

next_day είπε...

είχα μπεί κι εγώ κάποτε στην διαδικασία του θέλω και του πρέπει... τελικά έκανα αυτό που έπρεπε... και μετά απο καιρό κατάλαβα, ότι τελικά είχα κάνει αυτό που ήθελα, γιατί απλά δεν είχα την δύναμη να το ονομάσω θέλω.... θα συμφωνήσω με τον μπάτλερ... αν σκέφτεσαι το θέλω, μήπως τελικά δεν το θές τόσο πολύ?????
Πολλές καλημέρες Estella μου... για μια ακόμα φορά χάθηκα στην ονειροπαγίδα σου και ήταν τόσο υπέροχο!

Γιώργος Ορφανός είπε...

ποιό είναι μεγαλύτερο πρόβλημα;να μην μπορείς να έχεις αυτό που θες ή να μην μπορείς ούτε να γράψεις για αυτό που θες αλλά δε μπορείς να έχεις;;;το 2ο με βασανίζει πιο πολύ από το πρώτο..

να περνάς καλά!!

Gi Gaga Kouni Beli είπε...

Έχω πάψει πλέον να ασχολούμαι με το τι απαγορεύεται και τι όχι. Αν νομίζεις πως θα περάσεις καλά, κάντο, όποιο το κόστος!

Ο Αλχημιστης είπε...

Δεδομενου οτι στην εποχη μας η σκεψη ειναι υπερεκτιμημενη αλλα πραγματα εχουν ατροφησει. Καποιες φορες το να σκεφτομαστε πραγματα ειναι χρησιμο, αλλες ειναι τελειως χασιμο χρονου...Ειναι και αυτο που εχουμε πολλοι μεσα μας και λεγεται ενστινκτο...Αυτο το αυθορμητο που νιωθεις οταν βλεπεις μπροστα σου μια κατασταση...
Ποιος μπορει να σε συμβουλεψει? Μονο οι ηλιθιοι δινουν συμβουλες. Την τελικη αποφαση σε διλημματα οποιουδηποτε ειδους την παιρνει αυτος που τα εχει...Και νομιζω οτι μερικες φορες το ενστινκτο ερχεται να βοηθησει εκει που η σκεψη και το μυαλο ειναι αχρηστα.

Τα φιλια μου.

KitsosMitsos είπε...

Αφού έχει σφηνωθεί η ιδέα, ακολούθησε το κομμάτι της καρδιάς...
Καλημέρα

Skouliki είπε...

οχι μονο το εχω αισθανθει αλλα τα εχω "χεσει" ολα και το εχω κανει με ασφαλως τραγικες συνεπειες αλλα ετσι ειναι το καθε πραγμα εχει και το αποτελεσμα του
αν γυριζα τον χρονι πισω θα το ξανακανα δεν ξερω γιατι αλλα καμια φορα χρειαζεται να φας τα μουτρα σου γερα για να μαθεις καποια πραγματα

δυστυχως δεν μπορω να πω δημοσια παραπανω ..καταλαβαινεις ελπιζω :)

Ioanna είπε...

Καλή μου Estella, ελπίζω να είσαι καλά!

Σε στιγμές αδυναμίας κάποιοι νοιώθουν ευάλωτοι και ενδίδουν σε αυτό που δεν μπορούν να αντισταθούν... δεν θα μπώ στον κόπο να πώ για το λάθος ή το σωστό, αλλά σημασία έχει να βρεί ανταπόκριση η δική σου ανάγκη. Για 'μένα είναι γοητευτικό αυτό το παιχνίδι! Σου εύχομαι να βγείς νικήτρια γλυκειά μου!

Καλό βράδυ :)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΧΑΜΟΓΕΛΑ:))))
ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΧΑΡΑ.

This Is Me είπε...

Μόνοι μας γεννιόμαστε και μόνοι μας πεθαίνουμε.
Μην βασανίζεσαι με τις λεπτομέρειες.

Clem Lumen είπε...

Τα απαγορευμενα ειναι παντα πιο γλυκα... ;)

Και αυτο με τους γνωστους και σε μενα συνεβη και γι'αυτο αλλαξα λινκ, αυτος και ο λογος που με εχασες προφανως. Αν σε πιεζει αυτο απλα μην αφηνεις να γινεται.
:)


Φιλι=]]]
(και με γειες το template, ειναι απιθανο!)

lt.aldo raine είπε...

ok τώρα με κατέστρεψες:)

δεν ξέρω γιατί ακριβώς γραφεις...αλλα τα ίδια ακριβώς νιώθω αυτή την εποχή. έχω ανατριχιάσει ρε!

ειδικά σε αυτό το κομμάτι ""Και όταν λέω απίστευτα εννοώ παθιασμένα και δεν ξέρετε γιατί; Είναι μια ξαφνική, τρελή και ακαθόριστη επιθυμία για κάτι που ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ. Και όταν λέω απαγορεύεται εννοώ είναι πρακτικά αδύνατον λόγω των συνεπειών που μπορεί να φέρει..."" δεν μπορείς να φανταστείς ποσο σε καταλαβαίνω!

Unidentified είπε...

Μπορεί κάτι να αρχίσει από ένα μικρό θέλω και βάζοντας μπροστά του χίλια δυο πρέπει, να φουντώσει και να γίνει ανάγκη και εμμονή..
Δύσκολο να διαχωρίσεις εκεί αν το θέλω σου είναι πραγματικό κι ατόφιο...
Και τα πρέπει; Πόσο σημαντικά είναι; Αξίζει να σταματήσουν το θέλω σου ή αξίζει να ζήσεις την εμμονή σου;...
Από οτι κατάλαβα βέβαια μάλλον τα πρέπει σου κάνουν εντελώς απαγορευτική την εμμονή σου...
Και τι βάσανο ενώ παλεύεις με τον εαυτό σου να έχεις να παλέψεις και με την παραμικρή κίνηση της "εμμονής" σου που ταράζει το είναι σου...
Κουράγιο..αυτό μόνο...

Καό ξημέρωμα...