Σάββατο, Ιουνίου 05, 2010

It's my life

Σκέφτηκα να κάνω έναν πρόλογο... Έκανα πολλά σενάρια στο μυαλό μου αλλά τελικά... δε γαμιέται; Δεν ξέρω τι να γράψω. Σήμερα φίλοι μου το blog μου κλείνει έναν χρόνο λειτουργίας και γω με τη σειρά μου τα είκοσι...

Το blog ήταν μια από τις καλύτερες επιλογές που έκανα στη ζωή μου. Κατάφερα να γνωρίσω σκέψεις, να αγγίξω συναισθήματα ανθρώπων που ποτέ μου δεν είδα και να ενημερωθώ γιατί για να μην ξεχνιόμαστε μόνο μέσα από τα blogs πιστεύω οτί μπορείς να ψάξεις την αλήθεια. Η εποχή που ζούμε είναι σκοτεινή. Κυρίες μου και κύριοι γνωρίζετε οτι βιώνουμε μια μορφή μοντέρνας δικτατορίας συνδιασμένης με μια οικονομική υποδούλωση άνευ προηγουμένου.Κάθε blogger όμως με την δύναμη της έκφρασης που μας παρέχει η ανωνυμία είναι μια ελπίδα για το μέλλον γιατί πολύ απλά αποδεικνύει οτι υπάρχουν ακόμα σκεπτόμενοι άνθρωποι εκεί έξω.

Είναι μαγεία να αισθάνεσαι αυτή την αποδοχή. Να βλέπεις τόσους ανθρώπους να περνάνε από τον χώρο σου και να συναντάνε τα πιο απόκρυφα κομμάτια της ψυχής σου... Δεν έχετε ιδέα πόσο θα ήθελα να σας γνωρίσω καλύτερα! Όταν δημιουργούσα το blog ούτε καν μου πέρναγε απο το μυαλό οτι θα ήταν τόσο υπέροχα... Σας αγαπώ πολύ!

Η ζωή μου ως τώρα... Τι να πρωτοθυμηθώ... ανθρώπους που γνώρισα και δεν ξανάδα και ανθρώπους που βλέπω καθημερινά μα δε γνωρίζω... Ανακάλυψα οτι μ αρέσει η ζωή... Προσπάθησα αρκετά και μπορώ να πώ οτι αποδέχτηκα τον εαυτό μου. Και όχι μόνο τον αποδέχτηκα αλλά κοιτώντας με στον καθρεύτη σκέφτομαι... "χμμμ μάλλον σε συμπαθώ λιγάκι εσένα". Η Εστέλλα, είναι  μελαγχολικό προσωπείο για έναν περισσότερο χαρούμενο, αστείο, ψιλοκάφρο και ντροπαλό (ω ναι και ντροπαλό, αμα είναι να ξεφτιλιστώ θα τα πώ όλα!) άνθρωπο. Eίναι η πλευρά του όχι στο μυαλό μου...Η αντιδραστική μου φύση που παλεύει να φάει την Μαρία. Ποια θα κερδίσει στο τέλος; Χμμμ... Εγώ να σας πω εύχομαι όσο και να βασανίζομαι να μην χάσω καμία απο τις δύο πλευρές...Μαζοχισμός κι έτσι... Ήμουν και είμαι παιδάκι. Τι αλλάζει; Πλέον δεν μπορώ να τα ρίχνω στις ορμόνες. Επομένως, θα ακολουθήσω το δρόμο των σοφότερων που τα ρίχνουν στις συνθήκες. Ναι θα ωριμάσω. Αυτό είναι!

Μπα... άστο...γιατί ξέρετε τι έρχεται μετά την ωριμότητα; Η σαπίλα...! Και όσο cool και να φαίνεται ν αντικαταστήσω το ολστάρι με τη γόβα άλλο τόσο ελεεινό είναι να καταλήξω στο σανδάλι με κάλτσα... (ιουυυυυυυυυ)

Έχω κολλήσει σε κάποια παλιά δεκαετία. Ίσως να γεννήθηκα σε λάθος εποχή, σε λάθος χώρα... Μπορεί να μην έπρεπε να γεννηθώ καν αλλά το κακό έγινε, οπότε deal with it...Σωστά; :P Σε κάθε περίπτωση κατηγορήστε τους γονείς μου εγώ δεν διάλεξα ούτε την ύπαρξη μου αλλά ούτε και τον θάνατό μου. Ειδικά αυτό το τελευταίο δεν με αφορά καθόλου αφού δε θα είμαι εκεί για να το ζήσω. Οι φοβίες μου αλλάζουν μορφές αλλά το τραγελαφικό ποιο είναι; Οτι πλέον δεν έχω καν το χρόνο να τις επεξεργαστώ... Άρα; Δεν μ ενοχλούν πια...

Το νέο μου μότο είναι carpe diem...άδραξε τη μέρα...κάνε την κάθε μέρα ξεχωριστή κι όμορφη... Και ελπίζω να καταφέρω να το κρατήσω...

Υ.Γ. Τόσο καιρό σκάει ο τζίτζικας, σήμερα έχει κρύο και βροχή...τυχαίο...; ΝΑΙ :P
Υ.Γ.2 Αν θέλετε να γνωριστούμε καλύτερα μπορείτε να με βρείτε στο mail μου: mariag593@hotmail.com

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ....!!!
Σας φιλώ γλυκά,
Μια περαστική μα ελπίζω καλή σας φίλη,
Estella- Μαρία



19 ταξίδεψαν μαζί της:

Clem Lumen είπε...

Γλυκουλι κοριτσακιι=]]]
απο τα πρωτα blogs που επισκεφτηκα οταν βρεθηκα στη blogoσφαιρα ηταν το δικο σου!
Και χαιρομαι... εισαι περιεργο ον, οντως...
Μα και ξεχωριστο!
Δεν σε ξερω και ισως να μη σε δω ποτε, ομως ισως να σε εχω δει και να μην το ξερω...
Σου ευχομαι οπως και να εχει, να ειναι η ζωη σου οπως επιθυμεις να ειναι, να μην ακους κανεναν και να κανεις αυτο που θες ακομα κ αν κοστιζει στο τελος... Να εισαι ΕΛΕΥΘΕΡΗ γιατι ετσι γεννηθηκες, ελευθερη :)
Γλυκα χαμογελα μεγαλη μου φιλη
Σε φιλω
=]]]]

Νυχτερινή Πένα είπε...

Πολύχρονο το μπλογκ σου και κυρίως πολύχρονη και ευτυχισμένη εσύ καλή μου με όσα επιθυμείς και εύχεσαι. Συνέχισε να είσαι το αξιόλογο και αξιαγάπητο άτομο που είσαι και να γράφεις όμορφα ζωντανά κείμενα.

Μυρτώ είπε...

Χρονια πολλα και στην Μαρια, και στην Εστελα και στο ομορφο μπλογκ σου! Η ζωη όντως ειναι ωραια όποτε αδραξε τη μέρα όπως είπες και μην αφήσεις στιγμή της να χαθει :)

Ioanna είπε...

Χρόνια σου πολλά! Εύχομαι στην Εstella, το blog και κυρίως στη Μαρία να τα εκατοσήσεις! Να είσαι γερή, δυνατή και πάνω απ΄ όλα δημιουργική!!!! Να μας χαρίζεις μέσα από το ιστολόγιό σου όμορφες σκέψεις, εικόνες και τραγούδια!!!

Το δώρο μου για σένα είναι ένα όμορφο τραγούδι, μιας άλλης εποχής που είναι όμως τόσο αληθινό όσο όλα τα τραγούδια μαζί! Έχει και μία μικρή ιδιαιτερότητα! Αποτελεί και ύμνο μιας ποδοσφαιρικής ομάδας...!

Gerry & The Pacemakers - You'll Never Walk Alone
www.youtube.com

Υ.Γ Θα ήθελα να ΄γνωριστούμε καλύτερα μέσα από το e-mai σου. Αν δεν έχεις πρόβλημα! ;):)

Ginny είπε...

Καλησπέρα Εστέλλα!!
Χρόνια πολλά στο μπλογκ σου και φυσικά σε ΕΣΕΝΑ!
Η απόφασή σου είναι σοφή θαρρώ. Να μείνεις ένα χαρούμενο παιδί. Πιστεύω βέβαια ότι δεν μπορείς να αλλάξεις αυτό ου είσαι, μία ευγενική, ζωντανή, παιδική, ανέμελη, ξέφρενη, ''σαδομαζοχιστική'' όπως λες, ψυχή!
Να σε ενημερώσω, αν και μάλλον είσαι aware of the fact, ότι όλοι είμαστε σαδομαζοχιστές!! Δεν μπορούμε να το καταπολεμήσουμε, είναι στη φύση μας!
Χαίρομαι που μέσα από τις ονειροπαγηδευτικές σου αναρτήσεις κατάφερα να σε μάθω και να σε γνωρίσω καλύτερα! Είσαι ένας από τους λόγους που με κάνουν να πιστεύω ότι ''Internet:connecting people"!!
Να είσαι πάντα ευτυχισμένη και να γεμίζεις τους γύρω σου με το παιχνιδιάρικο χαμόγελό σου and yet με την ακατανόητη σοφία σου!
Φίλια πολλά γλυκιά μου και όνειρα γλυκά!

*Κορίνα* είπε...

Γλυκό μου κοριτσι... Πολύ μ'αρεσε το κείμενο σου! Και εγώ νιώθω παιδάκι.. Και εγώ σκεφτόμουν να το αποβάλω και να γίνω πιο γυναίκα. Αλλά όντως μετά την ωρίμανση έρχεται η σαπίλα.. Και αυτό δεν το θέλω... Δεν σε "γνωρίζω" πολύ καιρό, όμως νομίζω ότι έχουμε κοινα...Χρόνια σου πολλά,εύχομαι να έχεις μια πανέμορφη και γεμάτη συγκινήσεις ζωή, με υγεία! Καλό σου βράδυ, και θα τα λέμε!

KitsosMitsos είπε...

Έλα ρε! Διπλά γενέθλια! Να χαίρεστε, να σας χαίρονται και τα σχετικά!!!
Καλημέρα.

This Is Me είπε...

Καλημέρα & Χρόνια σας Πολλά!
Πως "άδραξες" την χθεσινή μέρα;!

lt.aldo raine είπε...

χρονια πολλά και στις 2 λοιπόν:)
και φυσικά καλώς ήρθες στην πιο περίεργη και σημαντική δεκαετία τις ζωής σου.

Kος Μηδενικός είπε...

Χρόνια πολλά διπλά τότε!!

Unidentified είπε...

Πολύχρονη κι εσύ και το μπλογκ σου!

Κι ένα έχω να πω.. Μείνε κολλημένη σε ότι και όπου γουστάρεις εσύ και η ψυχή σου...

Φιλιά...

Μαριανα είπε...

Είσαι ιδιαίτερα ευαίσθητη κι εύχομαι να συνεχίζεις τις αναζητήσεις σου...
Καλή σου συνέχεια και σου εύχομαι υγεία!

next_day είπε...

Χάρηκα για την γνωρίμία...
Μάρθα! :)))
Πραγματικά μέσα απο αυτό το πόστ νιώθω ότι γνωριστήκαμε! άσε που μου θύμισες ένα ποστ που ήθελα να κάνω και τώρα βρήκα την ευκαιρεία!
Θα σου στείλω μειλ!
Φιλιά πολλά!

next_day είπε...

και Χρόνια Πολλά καλή μου!!!!!!!!!
Συγνώμη για την παράβλεψη!

Dreameraki είπε...

Είναι πολύ αργά να ευχηθώ κι εγώ;;Ελπίζω όχι : )
Πολύχρονη και ευτυχισμένη!Καλωσόρισες και καλωσόρισα!

►Erevierax◄ είπε...

Χρόνια πολλάαααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα Estellaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!

Ήθελα να κάνω θεαματική είσοδο και άργησα επίτηδες. Yeah, η ευχή ενός θεού είναι κλάσεις ανώτερη από τις δικές σας θνητοί. IN YOUR FACE.

"Υ.Γ. Τόσο καιρό σκάει ο τζίτζικας, σήμερα έχει κρύο και βροχή...τυχαίο...; ΝΑΙ :P
"

Φερ'τον για πετάλωμα. Αμα σκάει σημαίνει ότι χάλασαν τα πέταλα.

Marsy είπε...

Χρόνια πολλά σ'εσένα και στο μπλογκ σου:)
Και...Άδραξε τη μέρα, γιατί οι μέρες περνούν χωρίς να ο καταλαβαίνουμε!
Φιλιά:D

Ανώνυμος είπε...

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ ΣΕ ΣΕΝΑ Estellitsa!!

Χρόνια πολλά σε σένα...

χρόνια πολλά και ευτυχισμένα...

χρόνια πολλά στα παιδιά που ερωτεύονται...

χρόνια πολλά στα παιδιά που δεν τρώνε τη φόλα...

χρόνια πολλά στα παιδιά που τα θέλουνε όλα...

-Βασίλης Παπακωνσταντίνου - "Χρόνια Πολλά!"

http://www.youtube.com/watch?v=244SE6prgUU

FOR YOU TO VIDEAKI...!!!!

Gi Gaga Kouni Beli είπε...

Happy Birthday!Με 'γεις οι νέες αλλαγές! Sorry που έχω εξαφανιστεί, αλλά τρέχω αυτές τις μέρες και δε φτάνω!