Παρασκευή, Μαρτίου 26, 2010

Carpe Diem

Ή πιο απλά, άδραξε τη μέρα... Η αλήθεια είναι οτι έχει γίνει ιδιαίτερα κοινότυπη η εκφραση, αλλά ποτέ δεν ακολουθούμε αυτά τα λόγια όσο κι αν τα αποδεχόμαστε. Στο μυαλό μας "έχουμε παντα χρόνο" και φερόμαστε σαν να προκειται να ζήσουμε για πάντα...

Θέλει δύναμη να κάνεις τη ζωή σου ξεχωριστή. Να μεταμορφώσεις την κάθε μέρα σου σε κάτι μοναδικό και χαρούμενο. Κάθε λεπτό που περνάει μπορεί να κρύβει όλα εκείνα που δεν τολμήσαμε να κάνουμε παρότι τα θέλαμε. Είναι ατελείωτες οι επιθυμίες μα η ζωή είναι μία. Κάποια στιγμή θα τελειώσει και τότε συνειδητοποιούμε οτι την χαραμίσαμε για πράγματα άσκοπα...Που δεν μας οδηγησαν πουθενα. Εγκλωβιζόμαστε σε μικροψυχίες και ασχολούμαστε με άνευ λόγου και άνευ σημασίας γεγονοτα, άτομα, πείσματα...


Κάνουμε τα όνειρα μας στην άκρη και βάζουμε τα πάντα στον αυτόματο πιλότο. Μα γιατί; Σήμερα παίζεται το παιχνίδι... Οι ανάσες μας μοιάζουν μεταξύ τους αλλά ποτέ δεν είναι ίδιες! Δεν αξίζουν τα πάντα τελικά.Και αυτά όπως και αυτούς που δεν αξίζουν καλό θα είναι να τα αγνοούμε. Απλά...Δεν υπάρχουν.

Οι μεταπτώσεις, οι φάσεις που αφήνεσαι και απλά παρακολουθείς τον χρόνο να περνάει είναι αναγκαίες. Αν συνεχώς βρίσκεσαι σε μια κατασταση κυνηγητου καταλήγεις μάλλον με υπερκόπωση. Το βασικό ωστόσο πιστεύω είναι να μην αδρανοποιούμαστε εντελώς. Βολεψάκιδες στην ιδέα των απραγματοποιητων. Τα πάντα είναι δυνατά. Αρκεί να το θέλεις....Γιατί δε το εκμεταλεύεσαι λοιπόν....; Τα πάντα είναι στο μυαλό. Τα πρέπει, τα σωστά, τα ηθικα, τα λάθος, οι φοβοι...Και οι ευκαιριες πίσω δε γυρνουν...ουτε ο χρόνος...

Μου λείπουν πολλοί άνθρωποι... Ο φίλος μου Α, η φιλη μου Ε, ο Κ... Γιατί να είστε τόσο μακριά...γιατί ρε γαμώτο...; Και γιατί κάθομαι αυτη τη στιγμη και γράφω ανάρτηση αντι να τρέξω να σας βρώ;

carpe diem, seize the day, αδραξε τη μέρα...

Carpe Diem! Seize the day,
Do not let them finish without having grown a little,
without having been a little more happy,
Without having fed your dreams.

Do not forget overcome by encouragement.
Do not let anyone
You remove the right of
Express that it is almost a duty.

Do not leave your desire to make your life,
Something extraordinary....

Be sure that the words, laughter and poetry,
It can change the world...

We are beings, humans, full of passion,
Life is desert and is also oasis
It knocks down,we hurt, makes us
Protagonists of our own history ...

But do not let never dreaming,
Because only through their dreams
Can be free men.

Not caigas at worst mistake silence.
Most live in a dreadful silence.

Must see ...
Not betrayals your beliefs. Everyone needs
Acceptance, but we can not rowing in
Against ourselves.
That transforms life into hell.

Enjoy having caused panic
Life ahead ...
Live hard,
Without mediocrities.
Think that you are the future and
Tackle your task with pride, momentum
And without fear.


-Walt Witman


Mε κατέστρεψε τελικά αυτη η ταινία....


Φεύγω απόψε... Ξεφευγω απο τον εαυτό μου και απλά είμαι αποφασισμένη...Να ζήσω... 

Gather ye rosebuds while ye may,
Old Time is still a-flying:
And this same flower that smiles to-day
To-morrow will be dying.

-Robert Herrick

19 ταξίδεψαν μαζί της:

Libertas είπε...

Στη θεωρία όλα είναι τέλεια κ εγώ στην πράξη κολλάω!
Κ εμένα μ λείπεις και ξέρω οτι θα έρθεις να με βρεις!
:D ;)

Μάκια αγαπάκι!

Ανώνυμος είπε...

Εστέλλα ακόμα και αυτό το να μην χαραμίζεσαι σε μικρά και άσκοπα πράγματα θέλει δύναμη αλλά και αναισθησία...η ζωή είναι ωραία...που όμως??στην διαβίωσή?στις ανθρώπινες σχέσεις??που?
...μικρές στιγμές ευτυχίας μόνο υπάρχουν και αυτές σκοπεύω να ζήσω...

με μάγεψες!

Νυχτερινή Πένα είπε...

Στο χέρι σου είναι να εκμεταλλευτείς με τον καλύτερο τρόπο κάθε στιγμή της ζωής σου. Φροντισέ το.
Την καλημέρα μου.

Gi Gaga Kouni Beli είπε...

Και τα λέγαμε τις προάλλες, κάτι πρέπει να κανουμε γι αυτόν τον γαμωκαφέ! Αλλά τώρα που έφτιαξα το αυτοκίνητο με την πρώτη ευκαιρία θα σου 'ρθω!!!

fly είπε...

Ξέρεις το παραμύθι της ωραίας κοιμωμένης...Συμβολικό είναι...

Της άρεσε το να γνέθει, και το κακό την βρήκε απ' το αδράχτι...

Ώρες ώρες φοβάμαι πως δεν είμαστε τόσο σε θέση να ελέγχουμε την ζωή μας.
Και άλλες ώρες πάλι... επαληθεύομαι, δυστυχώς.

Υ.Γ. Υπέροχη ταινία ο κύκλος των χαμένων ποιητών...

Ginny είπε...

Kαλησπέρα Εστέλλα! Αυτό το βράδυ είπα να ονειρευτό με τις ιδέες σου που πάντα με κάνουν να προβληματίζομαι!
Η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος νιώθει ότι έχει μπροστά του την αιωνιότητα. Δεν την έχει. Δυστυχώς επικαλούμενος την αιωνιότητα ξεχνά να ζήσει.
Πολύ ωραία τανία (ο Ρόμπιν όπως πάντα καταπληκτικός)!
Να ζεις γλυκιά μου κι αν έχεις φίλους που μένουν μακριά και δεν έχεις τη δυνατότητα να τρέξεις να τους βρεις όσο κ αν θέλεις, ένα τηλεφώνημα, ένα γράμμα φέρνουν χαμόγελα στο πρόσωπο!
Καλό σου βράδυ!

Nathaniel είπε...

Σου είχα πει κάποτε ότι σημασία δεν έχει η απόσταση ανάμεσα σε πόλεις αλλά η απόσταση ανάμεσα στις καρδιές.

Ακόμη και σήμερα δεν πιστεύω πως έκανα λάθος...

Το να σκέφτεσαι το γιατί γίνονται κάποια πράγματα δεν βγάζει πουθενά.
Όπως είπες κι εσύ, άδραξε τη μέρα.
Άδραξε τη μέρα, κι αν τα άτομα που σου λείπουν είναι σημαντικά για εσένα καβάλα ένα λεοφορείο, ένα αυτοκίνητο ένα μηχανάκι, κάτι τελος πάντων, δεν έχει σημασία το τι και πήγαινε να τα βρεις.

Να περνάς καλά πάντα.

Skouliki είπε...

η αληθεια ειναι οτι δεν καθομαι να σκεφτω τι εχω τι δεν εχω τι μου λειπει τι οχι ..πιστευω οτι αν κατσω και τα σκεφτω παντα κατι αθα βρισκω να γκρινιαξω οποτε προτιμω να ειναι η ζωη μου γρηγορη και χωρις σκεψη ..

φιλακι

Skouliki είπε...

καλο μηνα, καλη ανασταση και καλα να περασουμε ολοι φιλια

Και λοιπόν;E allora? είπε...

Πόσο καιρό έχω να διαβάσω ποστ σου :)))

Σου εύχομαι καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα με υγεία και χαρά!!!!!!!
χχχ

KitsosMitsos είπε...

Να πούμε καλωσήλθες;

Estella είπε...

Γιατι οχι...;

Μαριανα είπε...

Η ανάρτησή σου αυτή με γέμισε με αισιοδοξία...

παράπλευρα: Τα track που έχεις επιλέξει είναι τέλεια!!!! Η live έκδοση του personal jesus είναι καλύτερη και από το cd!!!

Να είσαι πάντα καλά και carpe diem μέχρι το τέλος...

Blogger fan είπε...

χρονια πολλα estellaki μου χριστος ανεστη,υγεια γερη και δυνατη παντα.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Καιρο ειχαμε να διαβασουμε post σου...Σου το αφιερωνουμε λοιπον, απο METALAND...

"Nothing lasts forever..
Carpe diem...
Seize the day before your life fades away,
Reach for the skies - for the distant sun
and keep on hiding from the gun...

No! You need to sell your soul
for it's great to lose control...

...and make it right for once and for all..."

(SENTENCED)

http://www.youtube.com/watch?v=p3lr3Qf6Yt4

απλο"Ποιηση" είπε...

"αδράξτε τη μέρα"...
θα σου απαντήσω με μερικούς στίχους...

"Στιγμή"
Καθότανε στον κήπο και διάβαζε.
Σκυμμένος ο λαιμός, τα βλέφαρα χαμηλωμένα
το χέρι αφημένο στη δεξιά σελίδα.
Μια πεταλούδα ήρθε και κάθισε
στον ώμο της. Ο χρόνος είχε ακινητήσει
κι όλα αναδίνανε γαλήνη αιωνιότητας.


Κι άξαφνα το κεφάλι ανασηκώθηκε
το χέρι γύρισε το φύλλο του βιβλίου
η πεταλούδα πέταξε. Η στιγμή
θρυμματίστηκε.


Κι εγώ
που 'χα πιστέψει στην αιωνιότητά της!


(Γιώργης Μανουσάκης
δημοσιεύτηκε στο περιοδικό, η λέξη, τεύχος 201, Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2009

Φωτεινή Κανάκη είπε...

Estella,

το κείμενό σου ήταν ό,τι χρειαζόμουν!!!

Γύρισα από βόλτα κάτω από την Ακροπόλη...ξέρεις με τις γνωστές μουσικές των ανθρώπων εκεί στο πλακόστρωτο...:)πέρα από τη βουή της πόλης...

Σε ευχαριστώ!!!Πολλά φιλιά!!!

Ioanna είπε...

Estella,

Πολύ όμορφο θέμα... μου έφτιαξες το απόγευμα. Το αγαπημένο απόγευμα της Κυριακής...

Ναι, πρέπει να κάνεις την κάθε μέρα σου να μετράει! To make each day count...!
΄
"Ο κύκλος των΄χαμένων ποιητών" ήταν η πρώτη ταινία που είχα δεί και είχε επηρρεάσει τον τρόπο που σκέφτομαι... αλλά να σου πώ κάτι? δεν το μετανοιώνω...!

Καλό σου απόγευμα!!! xxx