Μπουρδέλο

Γιατί ο κόσμος είναι μικρός; Το φεγγάρι λάμπει με ξένο φως.
Γιατί ο κόσμος είναι μικρός; Νιώθω σα να γράφω τιμωρία στον πίνακα.

Γιατί ο κόσμος είναι μικρός. Και όλοι καταλήγουμε κοινοί φίλοι και εχθροί.
Γιατί ο κόσμος είναι μικρός. Και ποτέ δε με ρώτησαν αν μ αρέσει ο κλοιός του.

Γιατί ο κόσμος είναι μικρός! Και μισώ κάθε άκρη που θ αντικρίζω τη ματιά σου.
Γιατί ο κόσμος είναι μικρός! Και ασφυκτικά γεμάτος από εσένα.

Γιατί, απλά όλες εκείνες οι σοφές συμβουλές που δίνω θα ξεχνιούνται μπρος στα δικά μου προβλήματα. Δε θα σκεφτώ λογικά για μένα μία φορά. Θα υποκρίνομαι τις μέρες που περνούν χαμογελαστά και θα δουλεύω στο γραφείο σαν να μην υπάρχει αύριο. Θα βρίσκω καταφύγιο σε δείκτες, στόχους, λεφτά, αυτοκίνητα, τσιγάρα... Ο ουρανός θα σκοτεινιάζει και θα φωτίζει. Ίδια ροή, ίδιες ώρες. Κόσμος θα έρχεται, θα φεύγει. Κατσούφικες φάτσες στο μετρό, χαμόγελα κρυφά στα λεωφορεία. Είναι η ανάγκη του έρωτα που τους παραμυθιάζει όλους. Κι αυτός ο μικρός φόβος... Μία αγωνία... Οι πεταλουδίτσες... Άντε γαμηθείτε πεταλουδίτσες. Γιατί;....