Πέμπτη, Ιανουαρίου 12, 2012

I spy...

Τον εαυτό μου πίσω από χοντρά τζάμια.
Είναι μαγικά, εξαφανίζονται λίγο πριν συνειδητοποιήσω την εικόνα μου.
Κι ύστερα... σπρωξιά. Βγες. Βγες. Τερματικός σταθμός. Κατέβα. Αλήθεια, γιατί τόσο αυστηρό και γρήγορο βήμα στους σταθμούς; Υποθέτω θα ναι κάποιος φόβος...μια ψεύτικη βιασύνη. Κοιτάξτε με. Κάπου πάω. Κάποιος με περιμένει. Έχω αργήσει. Δεν θα προλάβω. ΚΑΝΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΛΕΜΕ.

Ω συγνώμη που ήμουν... Στις κυλιόμενες. Η γυναίκα δίπλα μου σιχτιρίζει. Κάποιος στέκεται αριστερά. Δε θα πρεπε. τσκ τσκ τσκ. Ξανά. Κοιτά ρολόι. Ανεβαίνω δυο σκαλιά και τρέχει. Προσπερνά τον κάποιο. Ύστερα εμένα. Μπροστά μου η πιο όμορφη γυναίκα που έχω δει ποτέ. Κοιτάζω κοιτάζω κοιτάζω... Πόση ομορφιά αντέχει το μάτι σου; Και πόση πικρία. Γιατί τόση στριφνάδα στα χείλη οι γυναίκες του σήμερα; Βάφονται για όσους θα τις προσέξουν και όταν όντως το κάνουν στράβωμα. Επί τόπου. Μπορεί να μην υπάρχει. Ωπ τέλος σκάλας. Βήμα ταχύ κύριοι, κυρίες. Πάμε. Που; Εκεί, παραπέρα, εδώ, βροχή. Μαρμαρώνουν. Χαμογελάω. Μουρμουράω ένα μαζοχιστικό επιτέλους και χάνομαι στην παγωνιά. Νερό... Λύτρωση...

Κάποιος πέφτει πάνω μου. Δε λέει συγνώμη με στραβοκοιτάζει. Χαμογελάω. Στραβοκοιτάζει περισσότερο. Χαμογελώ πλατιά. Στροφή και μπροστά. Όλα ένας χορός, εγώ, αυτή, αυτός και εκείνος και εσύ και όσα δεν υπήρξαν ή κρύφτηκαν στην ψευδαίσθηση μιας ύπαρξης. Σας βλέπω. Βγάζω το χέρι από την τσέπη και σας βλέπω.... Σε βλέπω. ΠΙΣΩ ΣΟΥ.




14 ταξίδεψαν μαζί της:

XiotikoS είπε...

poli kalo to keimeno sou! provlima ekfrasis kai sindesis exei o kosmos! oso peftoun se afto to life style pou lansarete epitixos kai mazika apo tin 'elite' afto to fenomeno tha diogkonete! ola arxizoun me tin sxesi pou exoume me ton eafto mas, afto aktinovoloume! i endoskopisi panta 'voithaei' analoga ti epidiokei aftos pou tin askei! (sigoura oxi lefta=kiriarxia) min stamatas na anazitas mesa sou dioti oso to kaneis toso o diastrevlotikos fakos isxionei! einai diskolo alla... eftixos exei apominei ligi evesthisia s afton ton kosmo aloste fenete kai sto blog sou!

Νυχτερινή Πένα είπε...

Ωραίο κείμενο και με το πάντα παρόν χαρακτηριστικό χιούμορ σου. Μη σταματάς να βλέπεις έτσι τον κόσμο. Που ξέρεις ίσως συναντηθούμε μια μέρα στις σκάλες του μετρό!

Ανώνυμος είπε...

egw eyxaristw...wraio keimeno ontos!!!!

k.Mer είπε...

Κι εγώ σε βλέπω...shall we dance? Να ξυπνήσουμε τους μαρμαρωμένους....πλάκα θα είχε

Ianos είπε...

Στο εχω πει οτι αγαπώ τον τρόπο που γράφεις; Εαν ναι δεν πειράζει στο ξαναλέω...Με βλέπεις και μένα κάπου μέσα στους πολλούς;Είμαι αυτός που σηκώνει και κουνάει αστεία τα χέρια του για να σου πει καλή εβδομάδα!!!Τα φιλιά μου!!! :)

V είπε...

Βαδίζουμε σκιές, δίπλα στις σκιές, μέσα στα δικά μας όρια του κόσμου μας, ρίχνοντας αδιάφορες ματιές γύρω, πάνω, δίπλα και...πόσο θαύμα αλήθεια εάν κάποια στιγμή δούμε πραγματικά γύρω μας...
Θαύμα όταν "συναντιόμαστε" !!!

Ανώνυμος είπε...

Σε συμπαθώ.

Estella είπε...

Μήπως είναι υπερ-ευαισθησία xiotikos φίλε μου...; Αυτό με φοβίζει μόνο... Ευχαριστώ.

Estella είπε...

Χιούμορ...; Που....; Χαχ πρόσεχε. :D

Estella είπε...

Να σαι καλά Ανώνυμε 1. :D

Estella είπε...

k.Mer και μετά; πως θα τους κοιμίσουμε;

Estella είπε...

Ιανέ μου πλέον θα σου πω ένα χαρούμενο ξεκούραστο καλό σαββατοκύριακο. Δε χρειάζεται να σε δω. Νιώθω την αύρα σου κι από εδώ που είμαι

Estella είπε...

Ω V... Αυτό κι αν είναι μια ποιητική απόδοση του κακόγουστου θεάτρου κάτω από τη γη... Ευχαριστώ

Estella είπε...

Η επέλαση των ανώνυμων σ αυτή την ανάρτηση. Θα σας βρω... Που θα μου πάτε. Ευχαριστώ για την συμπάθεια. Σερβίρω τσάι.