Αόρατα χέρια έπνιγαν τα ουρλιαχτά στη σιωπή. Βουτούσαν την καρδιά μου στο βυθό τους και κάθε λίγο την πίεζαν κόντρα στην παλάμη τους μέχρι να νιώσω το πρώτο αίμα να κυλά απ τα χείλη... Σιχτιρίζω...Προσπαθώ να νιώσω τα δάχτυλά μου. Είναι τόσο μάταιο. Όσο να νιώσω και τα πόδια μου. Δε μπορώ να γράψω. Δεν μπορώ να τρέξω... και το μολύβι να γλιστράει σαν την κακιά στιγμή στο παρατσάκ. Πως γίνεται... Πως γίνεται το μολύβι μου, η πένα, το πληκτρολόγιο να γίνεται ένα σύμπλεγμα από κοφτερά ξυράφια να ξερα...
Και έχω και το φεγγάρι. Ξέρω, περιμένει να μαζέψει τις σκέψεις μου. Γνέφει αργά αργά το πιο όμορφο μετάξι, στο ασήμι του να διαλύσει ότι καλό άφησα, κράτησα, σκέφτηκα. Τώρα τι; Παρακαλάω τον άνεμο να μου φέρει βάλσαμο ή έστω μια λίμα να γδάρω τα κάγκελα, το δέρμα μου, το μυαλό μου. Ικετεύω τη θάλασσα για λίγο αλκοόλ να πνίξω τον πνιγμό μου κι ύστερα... τα δάκρυα μου να νοθεύσω στην αλμύρα της. Αυτά που όχι, ποτέ δε θα παραδεχτώ ότι υπήρξαν. Και γιατί άλλωστε; Για ένα μανιφέστο ουρλιαχτών στη σιωπή; Για τη βουβαμάρα;
Πως διάολο γράφεις όταν πονάς; Με τίνος τα δάχτυλα; Είχαν δίκιο τα όνειρα. Ώρα για φευγιό.
6 ταξίδεψαν μαζί της:
Tα σωματικά άκρα διαμαρτύρονται για συμπαράσταση στα συναισθηματικά άκρα Estella.
Το φεγγάρι μαζεύει τις σκέψεις σου και στις επιστρέφει λαμπερές κι ας έχουν πόνο...
Η λίμα σου ανοίγει τρύπες που μια μέρα θα είναι ορατές.
Να φεύγεις στην σωστή ώρα, όταν έχεις εξιχνιάσει το "έγκλημα".
Μου αρέσει η ποιότητα των γραπτών σου από τα πονεμένα σου δάχτυλα.
Τι σε βασανίζει έτσι καλή μου φίλη; Ξέρω ότι είσαι γενναία και πάντα τα καταφέρνεις να βρεις το δρόμο σου αλλά πρόσεχε και λίγο τον εαυτό σου, δεν χρειάζεται να δοκιμάζεις πόσα αντέχει.
Πέρα από αυτό όπως πάντα τα κείμενά σου είναι γεμάτα συναίσθημα και πάθος.
Την καλημέρα μου.
Όλα αλληλένδετα είναι τελικά... Βρίσκεις τα θετικά στοιχεία και σ ευχαριστώ πολύ. :)
Με βασανίζει μια αναπάντεχη μοναξιά υποθέτω. Θα φύγει κι αυτό, θα περάσει. Έχεις δίκιο. Αρκετά άφησα τον εαυτό μου.
kala kaneis kai ta grafeis ola afta alla min se travoun pros ta kato... min perneis toso sovara tin diskolia pou exoun oi anthropoi na epikoinonisoun. esi epikinonise kai na ise o eaftos sou... afthentikotita einai i lisi kai fisika einai o diskolos dromos alla aftos pou pote den tha se prodosei giati den skorpas psema...
Ειλικρίνεια και αλήθεια λοιπόν φίλε μου... Μάλλον... Αυτό χρειάζεται. Ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου