Τετάρτη, Δεκεμβρίου 14, 2011

Νεκρός Πρίγκιπας

Πίσω από μια πόρτα κρυβόσουν, στο νερό βυθισμένος ζητώντας καταφύγειο. Τα χείλη σου ήταν τόσο κόκκινα... Αίμα παγωμένο τα στόλιζε κόντρα στο χλωμό σου δέρμα, ούρλιαζαν βουβά τον φόβο σου, ποιος ξέρει τι σου συνέβη και γιατί. Γιατί εγώ έπρεπε να σε βρω έτσι. Αν είχες φωνή θα σε ρωτούσα από που με ξέρεις. Από που σε ξέρω. Τι γυρεύεις εδώ, ποιος παραμυθάς σε σκότωσε παρά τις ικεσίες της ομορφιάς σου. Ερωτήσεις με ξεριζωμένα ερωτηματικά. Αυτά είναι για τους ζωντανούς άλλωστε.

Και τ όνομά σου; Άμλετ; Αλαντίν; Charming; Ξέχασα. Τι να μου πεις και πως. Με συγχωρείς. Είναι που οι χτύποι της καρδιάς μου σφυροκοπούν έτσι ανελέητα το κεφάλι μου. Βρωντάνε, χτυπάνε, μαστιγώνουν και αυτή η σιχαμερή η περιέργεια δε με αφήνει να τρέξω. Να φύγω όπως κάθε φορά που φοβάμαι. Να εξαφανιστώ σ ένα δωμάτιο πνιγμένο στη σχετικότητα του χρόνου και της βαρύτητας. Να ακούω συμβουλές, μέντορες της στιγμής μέχρι την επόμενη αμαρτία.Να βαράω τους καθρέφτες και τα χέρια μου να ματώνουν μπροστά στα ίδια τα είδωλα τους. Ή απλά να τα φαντάζομαι όλα αυτά πληγώνοντας λευκές σελίδες με μελάνι.

Μοναχά σε ρωτώ, γιατί με στοίχειωσες; Τι θέλεις να μου πεις; Σωστά... Πάρε τις λέξεις μου όλες τριαντάφυλλα να υποκλείνονται στη νεκρική σου κλίνη και ξέχασε τα όλα. Όνειρα γλυκά εφιάλτη.


 

7 ταξίδεψαν μαζί της:

k.Mer είπε...

Πολύ ωραίο...Δεν προσπάθησα να το αναλύσω, μόνο τις εικόνες άφησα να περάσουν από μπροστά μου. Κάποια στιγμή ενώθηκαν-ο πρίγκηπας βυθισμένος στο νερό κι εσύ στην βαρύτητα του χρόνου-τι γοητεία μοναδική εκπέμπουν τα ναυάγια...
Καλημέρα Estella

Ianos είπε...

Αγαπώ αυτό το τραγούδι των Placebo...Αγαπώ και τον τρόπο που γράφεις.... :)
δυστυχώς δεν διαλέγουμε το στοίχειωμα μας...Μπορουμε ομως παντα η να το ξορκίσουμε η να το αγαπήσουμε...Την καλημερα μου και τα φιλια μου!!! :)

Estella είπε...

k.Mer χαίρομαι πολύ που βρεθήκαμε στην blogόσφαιρα. Δε γνωρίζω αν το έχω αναφέρει ξανά. Μερικές φορές όταν αναλύουμε κάτι μπορεί να χάσει την μαγεία του. Έστω και τη σκοτεινή του αύρα. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Estella είπε...

Ιανέ μου, θα με κάνεις να κοκκινίσω. :) Σ ευχαριστώ πολύ. Είναι ένα στοίχειωμα-εφιάλτης. Ακόμα δεν κατάλαβα τι θα θελε να μου πει αλλά τελικά, ίσως απλά το ξεχάσω. Καλημέρα και φιλάκια πολλά!

k.Mer είπε...

Κάτι ο Σινάτρα (πήγαινε τρεις , τέσσερις αναρτήσεις πιο πίσω να διαβάσεις την "προσγείωση" κάτι το κοινό είδος τρέλας που χτυπάει κόκκινο αλλά χωρίς να βγάζει σειρήνα, γινόταν να μην βρεθούμε; Κι εγώ χαίρομαι πολύ.

Estella είπε...

Εφόσον το θέτεις έτσι, πως θα μπορούσα να πω όχι... θα πάω αμέσως :)

lazarostoz είπε...

omorfo alla oxi wraioo....