Κυριακή, Νοεμβρίου 29, 2009

Στον πονοκέφαλο της νύχτας...

Καλησπέρα σας.
Ο τίτλος της αποψινής μου ανάρτησης δεν είναι ούτε λογοπαίγνιο, ούτε ειρωνία και γενικότερα δε διαθέτει καμία κρυφή σημασία. Κυριολεκτώ. Έχω πονοκέφαλο απόψε. Μάλλον κάτι θα κόλλησα...Θα δείξει...Ξέρω οτι δε μοιράζομαι ιδιαίτερα στιγμές απο την καθημερινότητά μου...μα θα κάνω μια εξαίρεση σήμερα...

Ξεκινάω λίγο στραβά, αλλά η αλήθεια είναι οτι νιώθω υπέροχα. Υπάρχει μέσα μου ένας ρομαντισμός που και πάλι δεν έχω ιδέα απο που πηγάζει. Αισθάνομαι έντονα οτι θέλω νέα πρόσωπα στη ζωή μου και η αλήθεια είναι πως υπάρχει κάτι μέσα μου που φωνάζει πως θα έρθουν... Ανυπομονώ και δε μπορώ να σταματήσω να χαμογελάω. Και δεν είμαι η μόνη...

Αγαπητέ κύριε άγνωστε,
Βρεθήκαμε στο ίδιο λεωφορείο εχθές, όταν μπήκε μέσα μια τυφλή κοπέλα. Διστακτικός στην αρχή την κοιτούσατε, αλλά στη συνέχεια, τη βοηθήσατε να καθήσει με μια στοργή απερίγραπτη...Σε ειδα που κοιτούσες πότε αδιάφορα ύστερα έξω απο το παράθυρο και μετά το βλέμμα σου ξανά πίσω σ εκείνη. Εκείνη...χαμογελούσε. Ίσως το αισθανόταν. Συνέχισα να σας παρατηρώ... Άνοιξες το στόμα σου να πείς κατι...το μετάνιωσες και μετά ξανα με μια αμηχανία τη ρωτησες που θα κατέβει. Σου έδωσε την απάντηση και χαμογέλασες ακόμα πιο πλατιά αφού συνειδητοποίησες οτι είχατε τον ίδιο προορισμό...Μπήκαμε στο μετρό και σας έχασα... Εφτιαχνα σενάρια στο μυαλό μου, πολύχρωμα σενάρια όταν πριν λίγο το χρώμα που κυριαρχούσε ήταν μαύρο.

Άλλαξα χαρούμενη το τραγούδι στο mp3 μου και άρχισα να χαμογελάω πλατιά αυτή τη φορά. Ξέρω οτι μπορεί να μοιάζει ηλίθιο να χαμογελάς μόνος σου ενώ όλοι είναι σοβαροί αλλά δε μπορούσα ν αντισταθώ. Χαμογελούσα λοιπόν στο κενό για αρκετή ώρα μέχρι που συνειδητοποίησα οτι δεν υπήρχε κενό αλλά ηταν το πρόσωπο ενος τύπου ο οποίος μου ανταπέδιδε το χαμόγελο. Εσκυψα ντροπαλα το κεφάλι και κατέβηκα. Το ίδιο και εκείνος. Προχωρώντας λίγο σας ξαναείδα αγκαζέ αυτή τη φορά. Πόσο όμορφα την κοιτούσες! Χωρίς ίχνος λύπησης, γεμάτος ευτυχία, τα μάτια σου έλαμπαν! Και εκείνη χαμογελούσε οπως χαμογελούσα και γω. I know you ve got a secret smile...το είδα...Και εκείνη το είδε είμαι σίγουρη απλά με άλλο τρόπο...Σας έχασα και πάλι... Λογικό μέσα σε τόσο κόσμο...

Μετά απο αρκετή ώρα φτάνω στη σχολή...Κάθομαι σ έναν απο αυτούς τους ελεεινούς ξύλινους πάγκους δίπλα ακριβώς απο το κιλυκείο που ήταν γεμάτο κόσμο.
"Συγνώμη να κάνω μια ερώτηση;" Σηκώνω τα μάτια μου και αντικρίζω ένα γνωστό χαμόγελο. Ήθελα πραγματικά να γελάσω με όλη μου την ψυχή.
"Πές μου"
"Το...εμ...το κιλυκείο που είναι;" Σηκώθηκα, του ανταπέδωσα το βλέμμα και το χαμόγελο για δεύτερη φορά και είπα
"Ακριβώς πίσω σου" Γύρισε να κοιτάξει και απλά έφυγα πριν προλάβει να το συνειδητοποιήσει...Δεν είμαι εγώ για τέτοια... -true story

Να χαμογελάτε. Σας φιλώ.



43 ταξίδεψαν μαζί της:

Ο Αλχημιστης είπε...

Σαν παραμυθι και ακομα ποιο μαγικο....Δεν υπαρχει κατι να ειπωθει απλα η συνειδητοποιηση της ομορφιας του ερωτα και της ζωης! Μου κολλησες εναν μονιμο χαμογελο στο προσωπο μου!!! Να 'σαι καλα!

Estella είπε...

Είδες που ειναι μεταδοτικό; Η ζωή ειναι πανέμορφη γλυκέ μου Αλχημιστη. Σ ευχαριστω για το σχολιο. Μακια!

Ginny είπε...

Kαλησπέρα Εστέλλα!
(Χμου!) Αν αυτό ήταν πραγματικά από την καθημερινότητά σου, είχες μία πολύ όμορφη μέρα. Αυτές είναι οι μικρές αλλά ευτυχισμένες στιγμές της ζωής. Και κάτι που λέω συχνά "Every day we are alive could be a miracle!"

Χαμογελώ ακόμη! Φιλιά πολλά!

Σταλαγματιά είπε...

Κάθε φορά που μπαίνω σε λεωφορείο παρατηρώ τους ανθρώπους, εκείνους που ανεβαίνουν εκείνους που κατεβαίνουν και όσους περπατούν βιαστικά στους δρόμους.
παντα κάπου σκαλώνει το βλέμμα μου,με το μυαλό μου φτιάχνω σενάρια και μπαίνω για λίγο στην ζωή τους.
Είναι περίεργο πόσο κοντά είμαστε με τους ανθρώπους γύρω μας και πόσο ξένοι ταυτόχρονα !!

Καλο ξημέρωμα

Νυχτερινή Πένα είπε...

Πολύ όμορφο κείμενο και τρυφερό. Πως να μην αγγίξει όποιον το διαβάσει. Έχεις μοναδικό τρόπο να το κάνεις αυτό.
Μικρά περιστατικά που μπορούν να συμβούν όποιαδήποτε στιγμή, οπουδήποτε να κάνουν μια μέρα όμορφη, προσθέτοντας μια όμορφη στιγμή στις αναμνήσεις μας. Σου εύχομαι να ζεις πάντα όμορφες στιγμές και να βρεις τα νέα πρόσωπα που θες.
Την καλημέρα μου.

Clem Lumen είπε...

Τι όμορφο κειμενο καλη μου!!
Να πω ομως οτι δεν επρεπε να φυγεις :P
Επρεπε να κατσειιις...δεν γινεται να μην ειδε το κυλικειο, για σενα ηρθε;)
Φιλακια γλυκια μουυυυ
και χαμογελακια οπως αυτα που μας προσεφερες σε οσους το διαβασαμε (και οχι μονο ;p)
Καλημεραα!!!

Gi Gaga Kouni Beli είπε...

Τι κρίμα όμως αυτά τα όμορφα περιστατικά να μην τα προβάλλουν όλοι όπως εσύ. Ίσως ο κόσμος να γινόταν καλύτερος αν παραδειγματιζόταν από αυτό το γεγονός.

(Τη λεκτική επαλήθευση "xesse" δε θα τη σχολιάσω...)

Estella είπε...

Καλησπέρα Ginny μου!

Ήταν όντως αληθινό και αυτό το κάνει ακόμα πιο μαγικό τελικά... Δεν είναι όλες μου οι μέρες έτσι βέβαια αλλά σημασία έχει οτι υπάρχουν και κάποιες που είναι έτσι...

Ευχαριστώ καλή μου για το σχόλιο. Φιλάκια.

Estella είπε...

Σταλαγματιά μου γειά σου!

Δυστυχώς ή ευτυχώς έχω και γώ την ίδια ακριβώς συνήθεια... Είναι όμορφο δεν είναι; Μα τώρα ακόμα και να μην ήθελα να παρατηρήσω κάποια πράγματα ηταν τόσο φανερά που δε θα μπορούσε ν αντισταθεί ούτε το μάτι ούτε το μυαλό μου.
Τόσο ξένοι αλλά γιατί; Ξέρεις πόσες φορές έχω μπει στον πειρασμό να πώ μια καλημέρα σε όλα εκείνα τα πρόσωπα που βλέπω κάθε μέρα στο ιδιο σημείο; Αλλά τελικά...Απλά δε βγαίνει...

Ευχαριστώ για το σχόλιο. Φιλάκια

Estella είπε...

Νυχτερινή πένα, καλησπέρα.

Νομίζω το κείμενο μου απο συντακτική, λεξιλογική η οποιαδήποτε αλλη άποψη ήταν απλο... Περισσότερο το περιστατικό αρκεί για να γεμίσει κάποιον. Αισθάνομαι απλά τυχερή που έτυχε να το δώ και κατάφερα να το μοιραστώ μαζί σας. Ευχαριστώ για το σχόλιο, καλό μεσημέρι.

Estella είπε...

Καλησπέρα free spirit!
Με το που φτάνω στο "δεν έπρεπε να φύγεις" ξεράθηκα στα γέλια. Δεν ξέρω μου βγήκε ενστικτωδώς...Πραγματικά ήταν λές και ήμουν κάποια άλλη αυτή τη στιγμή...
Πολλά πολλά χαμογελάκια καλή μου. :D :D :D Καλό μεσημέρι και ευχαριστώ για το σχόλιο.

Estella είπε...

Γεια σου Gi Gaga Kouni Belli. Ο κόσμος έχει παραπάνω απο αρκετά παραείγματα ν αλλάξει...Απλά... δεν έχει την θέληση να το κάνει...

Χαχα αυτή η λεκτική επαλήθευση μου την δίνει λίγο και μένα...Λέω να τη σβήσω...:) Φιλιά πολλά, ευχαριστώ για το σχόλιο.

Σελήνη είπε...

Διαβάζοντας το κείμενό σου έμεινα με ένα ανεξήγητο-χμμ, ίσως όχι και τόσο- χαμόγελο στα χείλη. Είναι ωραίο να παρατηρείς τους ανθρώπους. Είναι ακόμα πιο ωραίο όταν σου δίνουν στιγμές σαν αυτές που περιέγραψες εδώ να καταγράφεις στη μνήμη σου...

Estella είπε...

Χαίρομαι πολύ Σελήνη μου που χαμογέλασες. :)
Κάθε άνθρωπος ειναι μια νεα ιστορια...:) Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, καλό σου βράδυ. Φιλάκια

Libertas είπε...

Ξέρεις οτι γράφεις υπέροχα!
Ας ελπίσουμε λοιπόν να είσαι παρόν σε πολλά ακόμα ίδια περιστατικά!

Φιλάκια πολλά πολλά!

(Η νέα σου εμφάνηση τα σπάει!)

Ανώνυμος είπε...

τι όμορφο αυτο που εγραψες σημερα.. μου προκαλεσε το ιδιο χαμογελο κατα τη διαρκεια της περιγραφης..! μικρες μαγικες στιγμες της ζωης :)

καλησπερα !

Parakmiako Ergaleio είπε...

Ελπίζω ο πονοκέφαλός σου να μην συσχετίστηκε τελικά με τπτ κακό ε! Περαστικούλια!
Και.....smile!

Γιώργος Ορφανός είπε...

Είδες?Καμιά φορά ένα απλό χαμόγελο,ένα βλέμμα,μια ασήμαντη κίνηση μπορεί να σου αλλάξει τη διάθεση..Αρκεί να τα παρατηρείς..

Estella είπε...

Libertas ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Εισαι γλύκα! Φιλιά πολλά :)

Estella είπε...

Α-τσαλε χαίρομαι πολυ που χαμογελασες. :) Αυτο δινει στο κείμενο μου αξία! Ευχαριστώ πολύ για το σχολιο. Φιλάκια!

Estella είπε...

Παρακμιακό μου Εργαλείο γεια σου! Ήταν ευτυχώς μια μικρή κακοαδιαθεσία και πάει... Να σαι καλά πάντως. Φιλιά πολλά! :)

Estella είπε...

Γιώργο μου καλώς ήρθες. :)
Ναι είναι απίστευτο που τόσο απλά πράγματα μπορούν να μας γεμίσουν και να μας κάνουνε να χαμογελάσουμε. Να περνάς καλά και ελπίζω να μείνουμε σ επαφή. Ευχαριστώ για το σχόλιο, φιλάκια.

Dreamy Cloud είπε...

"Εφτιαχνα σενάρια στο μυαλό μου, πολύχρωμα σενάρια όταν πριν λίγο το χρώμα που κυριαρχούσε ήταν μαύρο." Κάπως έτσι όλοι μας πιστεύω.. Κυκλοφορώ και χάνομαι στις κινήσεις των άλλων, στις σκέψεις που ίσως κάνουν.. Γλυκό κείμενο και το καλύτερο απ'όλα είναι πως είναι αληθινό!! :) Φιλάκια πολλά και καλή βδομάδα!!!

Estella είπε...

Μα είναι μαγεία να προσπαθείς να μαντέψεις πώς μπορεί να είναι η ζωή κάποιου σωστά; :) Ευχαριστώ πολύ Συννεφούλα μου! Φιλάκια!

There is a way είπε...

Καλησπέρα. Πολύ όμορφο κείμενο, πολύ τρυφερό. Σου εύχομαι να γνωρίσεις τους ανθρώπους που επιθυμείς. Αφού θέλεις,θα τους γνωρίσεις. Είμαι σίγουρη.
Το "σύμπαν" θα το φροντίσει.

Φιλιά

Estella είπε...

Σ ευχαριστώ πάρα πολύ καλή μου...το ελπίζω...Φιλιά πολλά, καλό σου βράδυ...

fly είπε...

Wow...
Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά νομίζω ότι είναι το πιο γλυκό σου κείμενο εδώ μέσα. Ο κύριος με την κυρία στο λεωφορείο...ιστορία ζωής αναμφίβολα.

Είναι πολύ ωραίο να σκέφτεσαι πως υπάρχουν και άνθρωποι ικανοί να δουν μέσα από μάτια που δεν βλέπουν.
Μου έφτιαξες την διάθεση με την αθωότητα της ιστορία σου! Θέλω να το δω αυτό παντού γύρω μου!

Καλό απόγευμα και ευχαριστώ!

Estella είπε...

Καλησπέρα Λευτεράκη μου... Βασικά και γώ αυτό πιστεύω...Οτι είναι το πιο χαμογελαστό μου κείμενο, μα πάνω απ όλα είναι αληθινό!

Τότε έλα μαζί μου να πάμε μια βόλτα με το μετρό. Δε ξέρεις ποτέ. Χιχι. Καλά να περνάς και εύχομαι να δείς ο,τι επιθυμεί η καρδούλα σου.

Καλό απόγευμα. Φιλάκια

Unidentified είπε...

Αντί να πω για το κείμενο σου, που όπως πάντα είναι πολύ όμορφο, θέλω να πω ότι πραγματικά χαίρομαι τον τρόπο που σκέφτεσαι και που αντιμετωπίζεις... Η αισιοδοξία σου ξέχειλη...
Να χαμογελάς πάντα σου εύχομαι...
Καλησπέρα... Φιλιά...

*Κορίνα* είπε...

Αχ ήταν πολύ γλυκό! Γλυκιά μου Estella, δεν σε έχω ξαναδιαβάσει, (από που να μπορούσα άλλωστε...) αλλά κάτι μου λέει οτι θα τα λέμε συχνά! Ακολούθησα τη συμβουλή σου και είμαι σε ιντερνετ καφε με το αδερφάκι μου, που έχει την ιδια στερηση με μένα τόσο καιρό!
Φιλιά πολλά κ καλό σου βράδυ!

Estella είπε...

Κορινάκι ευχαριστώ. Εύχομαι και γώ να μείνουμε σ επαφή. Ε ναι κρίμα είναι να τρέχεις να προλάβεις να μη σε δούνε στο φροντηστήριο! Φιλάκια πολλά, καληνύχτα.

kakos lykos είπε...

Πόσο γλυκές και τρυφερές οι παράλληλες ιστορίες σου Estella.

Καλό βράδυ και καλό μήνα να έχεις!!!

Estella είπε...

Καλή μου Unidentified τωρα το δα το σχόλιο... Είναι φορές που πραγματικά είμαι αισιόδοξη... Άλλες απλά, υπερβολικά μελαγχολική και παραδίνομαι σε μαλλον μαύρες σκέψεις...Να σαι καλά. Φιλιά πολλά, καληνυχτα.

Estella είπε...

Γλυκιά μου λύκαινα σ ευχαριστώ... Καλό μηνα και καλη σου νύχτα. Φιλάκια

απλο"Ποιηση" είπε...

φοβόμαστε να "εκτεθούμε" στον άγνωστο(η)
ακόμη και σε απλές περιστάσεις καθημερινής επικοινωνίας
από τα χαρακτηριστικά μειονεκτήματα της εποχής μας...

ξεχωρίζουν οι σκέψεις σου πάντα...

καλό βράδυ!!!

απλο"Ποιηση" είπε...

ΥΓ: το νέο interface όμορφο
αλλά δυσκολεύει λίγο το διάβασμα...

Marie είπε...

Τι υπέροχη ιστορία! Αλήθεια με ένα χαμόγελο αλλάζεις τον κόσμο γύρω σου! Οτάν όλοι είναι σοβαροί χαμογέλα και εσύ και να είσαι σίγουρος πως κάποιος θα σε δεί και θα χαμογελάσει και αυτός... Δεν είναι δα τυχαία μεταδοτικό...

Estella είπε...

Kαλημέρα Μαράκι μου. Καλώς ήρθες στο blog μου. Πραγματικά ένα χαμόγελο είναι τόσο μεταδοτικό που ακόμα και αν λιγοι απο εμας χαμογελούσαν θα εξαπλωνόταν παντού! Ευχομαι να μείνουμε σ επαφή. Φιλάκια.

Estella είπε...

Οντως γλυκέ μου Απλοποίηση ισχύει αυτό που λές... δε ξέρω τι φταίει τελικά...Ισως όλη αυτη η κινδυνολογια περι αγνώστων να μας έχει τρομάξει αρκετά...

Σοβαρα κουράζει;... Θα το κοιτάξω... Ευχαριστώ πολυ :) φιλιά

sixtwelve είπε...

Όμορφη και ζωντανή ιστορία. Σε όλους μας έχουν συμβεί τέτοια περιστατικά που τα σκεφτόμαστε και χαμογελάμε. Όμως περνάει ένα διάστημα μέχρι κάτι παρόμοιο να μας ξανατύχει και αναρωτιόμαστε με ποιους κανόνες λειτουργεί η τύχη (;) και μας αλλάζει ευχάριστα τη μονότονη καθημερινότητα που και που. Γιατί δεν μας τυχαίνουν πιο συχνά τέτοιες ιστορίες; Ή γιατί σε άλλους ανθρώπους τυχαίνουν πιο συχνά από τους υπόλοιπους; Μεγάλη κουβέντα άνοιξα μήπως;

Σ'ευχαριστούμε Estella και να γράφεις ότι παρόμοιο σου συμβαίνει ή θα ήθελες να σου συμβεί. :)

Άνεμος είπε...

Πολύ μου άρεσε η ιστορία σου. Αν και στο τέλος δεν κατάλαβα ποιός είναι στο κυλικείο, ή αν έπρεπε να καταλάβω at all...

Anyway, να χαμογελάς και συ. Γιατί αν έστω και ένας που ακολουθεί τη συμβουλή σου και σου χαμογελάσει και συ φύγεις τότε αδυνατείς να κάνεις αυτό που πρεσβέβεις!

Φιλιά και καληνύχτα!

Estella είπε...

612 μου καλησπέρα...

Ίσως είναι θέμα τύχης, ίσως είναι θέμα κάρμα δεν ξέρω τι να πώ. Αυτό που αλήθεια πιστευω είναι οτι εμείς προκαλουμε την τύχη μας...

Εγώ σας ευχαριστώ που με διαβάζετε... :)

Φιλιά πολλά.

Estella είπε...

Καλησπέρα Άνεμε... Το παλικάρι στο κυλικείο ήταν εκείνος που είχα δει στο μετρό και του είχα χαμογελάσει χωρίς να το συνειδητοποιήσω...

Χαχ έχεις δίκιο... Θα προσπαθώ να χαμογελώ και γώ... :)

Φιλιά πολλά.