Παρασκευή, Νοεμβρίου 06, 2009

Ο παραλογισμός του ξημερώματος...

Σκέψου καρδιά μου...εκεί που είσαι μόνος να νιώθεις τον άνεμο να σου ψιθυρίζει όλα εκείνα τα γλυκά λόγια που ποτέ δε μπόρεσα να σου πώ... Σκέφτομαι πόσο πιο λαμπερά θα είναι τα μάτια σου με ένα χάδι του ήλιου, πόση περισσότερη μαγεία να ακτινοβολούν; Κάθε βήμα σου να σε απομακρύνει απο όλους και απ όλα και να ζηλεύω κάθε στιγμή ο,τι αγγίζεις. Η καρδιά μου να χτυπάει σαν υπνωτισμένη στην ιδέα της ανάσας σου, πιο ευάλωτη απο ποτέ τα γόνατά μου να λύνονται σε κάθε σου τυχαίο άγγιγμα, να ανατριχιάζω και να θέλω να με αγγίζεις περισσότερο...

Εξήγησέ μου, πώς γίνεται κάθε τι που κοιτάζεις να ομορφαίνει; Να μην έχει πουθενά λίγο αέρα να αναπνεύσεις και όταν περνάς να νιώθω να ζαλίζομαι απο το οξυγόνο που φτάνει στον εγκέφαλό μου; Χαμογελάς και τα χείλη σου φαίνονται ακόμα πιο προκλητικά. Απο ποιόν πίνακα ξέφυγες; Ποιός τολμηρός ζωγράφος κατάφερε να σε αποτυπώσει; Αν υπήρχε ο Ντόριαν Γκρέι θα σε ζήλευε... Θα πουλούσε την ψυχή του στον διάβολο για να γίνει εσύ...

Η φωνή σου είναι μεθυστική και εθιστική, κρύβει ευαισθησία, λυρισμό...μελωδία. Την μελωδία που ποτέ δε θα βαρεθω να ακούω. Τα λόγια σου μοιάζουν με προορισμούς που το μυαλό μου βυθισμένο στη σκέψη σου αρνείται ν αναλύσει... και πώς θα σε φτάσω τώρα που δε μπορώ να βρώ το μονοπάτι...;

Μη με κοιτάς έτσι... Πέφτω σε ένα χάος δίχως γυρισμό. Σου είπα μη... Άφησε με να σε θαυμάζω απο μακριά..  Moυ αρκεί...Μη με πλησιάζεις σου λέω... όχι... Τελικά...Υπάρχεις όντως ή μήπως τρελαινομαι;





26 ταξίδεψαν μαζί της:

Σταλαγματιά είπε...

Έρωτας!!
Έτσι λέγεται αυτό που νιώθεις.
Και είναι κόλαση και παράδεισος μαζί, ευτυχία και μαρτύριο.
Ζωή και θάνατος, στο κάθε λεπτό!!!
Έρωτας!!!

Ζήσε τον όσο μπορείς και όσο αντέχεις!!

Γλυκό ξημέρωμα

Νυχτερινή Πένα είπε...

Όπως πάντα γράφεις τρυφερά με έναν τρόπο που αγγίζει εκείνους που σε διαβάζουν. Είναι πολύ όμορφο που μπορείς να νιώσεις όλα όσα γράφεις. Μην απαρνηθείς ποτέ αυτό το κομμάτι της προσωπικότητάς σου. Φιλιά.

Marouli είπε...

Καλημερα! Πολυ ομορφο κειμενο.. Ταξιδεψα πολυ... Γραφεις πολυ ωραια!

Μαρουλοφιλακια!

Kος Μηδενικός είπε...

Λοιπόν, να βάλουμε κάποια πράγματα ση θέση τους. Αυτό που μάλλον έχεις πάθει και νοσείς λέγεται έρωτας. Υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων και βασανίζει μέσα στους αιώνες εκατομμύρια ανθρώπους.

Όσο για την οπτική που έχεις για κάποιο άνθρωπο. Κατά πάσα πιθανότητα τη διαθέτεις μονάχα εσύ. Κάποιος άλλος θα τον βλέπει πολύ πιο ουδέτερα και απλά. Σαν έναν ακόμη θνητό. Προφανώς λοιπόν για εσένα μόνο είναι αθάνατος και ζωοποιός!!

Σε αυτές τις αρρώστιες πάντως...σπάνια εύχονται περαστικά!

next_day είπε...

μου μυρίζεται έρωτας...ε καλά θα μου πείς και οι παραπάνω τα ίδια είπανε...
ε και τί να κάνω απαντώ;; να μην πώ κι εγώ την γνώμη μου;;;
τελικά όμως δεν μας είπες...υπάρχει??? ;)
Αχ..χαίρομαι να διαβάζω τέτοια κείμενα!
Φιλί γλυκό καλή μου!!

Ανώνυμος είπε...

Θεοποίηση του ανθρώπου που αγαπάμε...χμμ συχνό φαινόμενο!!!
Μία συμβουλή, αν στα δικά σου μάτια είναι κάτι μαγικό και σε κάνει να νιώθεις όλα αυτά τα συναισθήματα, απλά πες του το!

Ανώνυμος είπε...

περαστικα θα πω μεταξυ σοβαρου και αστειου...

καλο σ/κ

fly είπε...

Όπως σου είπα και πριν, θεωρώ πως είναι ένα από τα τρία καλύτερα κείμενα σε αυτόν τον χώρο.
Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι εισαγωγή σε συλλογή ποιημάτων, με θέμα... χμ, δε λέω το θέμα, είπαμε έκπληξη.

Υπάρχει ένας στίχος που νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα, και τον είχα στο μυαλό μου κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης, αλλά δεν μπόρεσα να θυμηθώ ούτε τον στίχο ούτε το κομμάτι. Θα τα βρω όμως;)

Ένα ακόμα κομμάτι της ψυχής σου εκτεθειμένο...

Dreamy Cloud είπε...

Τόσες αισθήσεις και συναισθήματα μπλεγμένα απο την ύπαρξη και μόνο ενός ανθρώπου..
Τρελαίνεσαι που υπάρχει θα πω εγώ!!
Υπέροχο το κείμενο σου, καλό βραδάκι να έχεις! Φιλάκια πολλά :)

Estella είπε...

Καλή μου Σταλαγματιά, ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου... Δεν ξέρω τι είναι. Βασικά είναι πιο πολύπλοκο απ όσο φαίνεται...χεχ... Να σαι καλά καλό ξημέρωμα να έχεις. Φιλάκια.

Estella είπε...

Νυχτερινή πένα, μακάρι να ήξερες πόσο με κολακεύουν τα σχόλια σου κάθε φορά! Μακάρι να καταφέρνω να αγγίζω έστω και το μικρότερο δυνατό κομμάτι της ψυχής σας. Γι αυτό υπάρχει αυτό το blog. Για να ονειρευόμαστε παρέα. Σε φιλώ γλυκέ μου...

Estella είπε...

Μαρουλάκι μου, ελπίζω να βρέθηκες στον πιο ρομαντικό και πιο ονειρικό προορισμό. Ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου. "Μαρουλοφιλάκια" που λες και συ. Χεχε.

Estella είπε...

Ωωωω Zero το έθεσες τόσο επιστημονικά που και να είχα δεν ξέρω αν θα μπορούσα τελικά να θέσω αντεπιχειρήματα! Και εδώ κολλάει το "Γιατρέ; Πόσος καιρός μου μένει;". Ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου! Φιλάκια καλέ μου.

Estella είπε...

Καλησπέρα ζουζουnext day (ναι σου βρήκα και σενα υποκοριστικό δεν άντεξα). Η αλήθεια είναι οτι μάλλον ειναι έρωτας για την ιδέα του έρωτα... Ο,τι και να ναι το απολαμβάνω... Να σαι καλά γλυκουλα. Φιλάκια πολλά!

Estella είπε...

Aγαπητέ/αγαπητή ανωνυμε/η σ ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου! Χμμ να του το πώ λες ε; Αυτό είναι κάπως δύσκολο... Θα δείξει... Οσο για την θεοποιηση είναι πάντα μέρος του θαυμασμού που νιώθουμε για κάποιον. Να σαι καλά, και να περνάς υπέροχα. Φιλάκια.

Estella είπε...

inMUSIClost, ευχαριστώ φίλε μου... Καλό Σαββατοκύριακο να χεις. Φιλάκια πολλά.

Estella είπε...

Λευτεράκη μου ευχαριστώ πάρα πολύ. Ωραία, αν βάλω εγώ την εισαγωγή βάζεις εσύ τα ποίηματα; Γιατί είμαι εντελώς ατάλαντη πραγματικά! Οταν τον βρείς περιμένω να μου πείς. Θα χαρώ πολύ. :D

Εκτεθειμένο, αλλά όχι ευάλωτο.

Σε φιλώ γλυκά. Καλή σου νύχτα.

Estella είπε...

Ναι... ή στην ιδέα της ύπαρξης του Συννεφούλα. (Πολύ μπερδεμένα σας τα λέω ε;... Μπα με μάθατε πια. Χιχι)

Χαίρομαι πάρα πολυ που σου άρεσε. Ευχαριστώ για το σχόλιο...Καληνύχτα! Φιλάκια!

Chatzelenis George είπε...

Kataplhktiko tragoydaki... Isws sou fanei akuro alla mou thumizei ligo Tori Amos

Estella είπε...

Η αλήθεια είναι οτι δεν θα το σκεφτομουν γλυκέ μου... Αλλά ίσως και να μοιάζει...Στη χροιά;Εχεις κάποιο συγκεκριμένο κομμάτι στο μυαλό σου; Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο...:D Φιλάκια

Ανώνυμος είπε...

Δυνατό, ειλικρινές, ταξιδιαρικο, τρελό...

Ενα κείμενο γραμμένο στο παλμό του έρωτα! Τα κατάφερες περίφημα...νιώσαμε λίγη απο εκεινη τη γνωριμη ζάλη του!

Estella είπε...

Γλυκέ μου Μέρλιν ευχαριστώ πάρα πολύ. :) Εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου να σας ταξίδεψα έστω και λίγο. Φιλιά πολλά.

Skouliki είπε...

το τρυπακι της λογικης και του συναισθηματος παντα με μπερδευε
συνεπως αν υπαρχει.. που ειναι ..
και αν δεν υπαρχει ..γιατι εφυγε..

αρα παλι σε διλλημα καταληγω εγω
οποτε δε σκεφτομαι τιποτα και οτι ερθει ηρθε

φιλακι

Estella είπε...

Ο,τι είναι να ρθει θε να ρθει Σκουλικάκι...Ευχαριστώ πολυ για το σχόλιο...

Ανώνυμος είπε...

Αχ ο έρωτας...Τόσα συναισθήματα και τόσες αισθήσεις μπλεγμένα...Αλλά αυτή είναι η ομορφιά...
Συγχαρητήρια για ακόμη μια φορά...Γράφεις μαγικά..τέλεια...μπράβο σου :)
-ΜΑΡΙ-

Estella είπε...

Γεια σου και πάλι Μαρι! :)
Ο έρωτας είναι όμορφο συναίσθημα...ταξίδι αισθήσεων και παιχνίδι παραισθήσεων... Φιλάκια πολλά ευχαριστώ και πάλι για το σχόλιο... :)