Κυριακή, Νοεμβρίου 15, 2009

(B)log in/ (B)log out : Ζωές πίσω απ τις οθόνες

LOG IN 

Username: Estella
Password: ****** 

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποιός μπορεί να είναι πίσω απο ένα ψευδώνυμο; Τελευταία, μου συμβαίνει όλο και περισσότερο να νιώθω την περιέργεια μου να φουντώνει κάθε φορά που κάποια "ηλεκτρονική μορφή" κάνει την εμφανισή της στον ηλεκτρονικό μου κόσμο. Ποιός να ταξιδεύει μαζί μου στις σκέψεις και στις ανησυχίες μου; Ποιός να είναι εκείνος που μπορεί να δεί πράγματα άγνωστα ακόμα και στους κοντινότερους ανθρώπους μου ή έστω στους ανθρώπους που με βλέπουν καθημερινά;

Οι ζωές μας εχουν γίνει επικίνδυνα ηλεκτρονικές. Το έχετε παρατηρήσει; Είναι ευκολότερο να γνωρίσουμε άτομα μέσω ίντερνετ παρά στην "πραγματική ζωή". Έχω προσέξει μάλιστα την καψυποψία όσων κάνεις την απόπειρα να γνωρίσεις απο κοντά. Οι περισσότεροι - και γώ μαζί μη νομίζετε οτι διαχωρίζω τον εαυτό μου ή το παίζω σωστή- έχουμε ένα ύφος "Τι θέλεις απο εμένα;" "Γιατί με πλησιάζεις;". Ο λόγος που πιθανότατα συμβαίνει αυτό είναι η ασφάλεια που μας παρέχει ο ηλεκτρονικός κόσμος. Εδώ είμαστε όλοι λιοντάρια στα κλουβιά. Δεν μπορώ να σε βλάψω δεν μπορείς να με βλάψεις. Αν κάνεις μια τέτοια απόπειρα μπορώ άνετα να σε μπλοκάρω και να μην ξαναβρεθούμε ποτέ...

Μερικές φορές είναι διασκεδαστικό το παιχνίδι που παίζεται ανάμεσα σε δύο συνομιλιτές. Να προσπαθείς να φανταστείς πώς είναι ο απέναντι, τι χαρακτήρας είναι μέσα απο τις λέξεις του... Αρκεί όμως; Μπορείς να ζήσεις χωρίς την συγκίνηση του (τυχαίου και μη) αγγίγματος, της κινησεολογίας, του βλέμματος...; Μπορείς να ερωτευτείς τις λέξεις και όχι το χαμόγελο; Nα γίνεις φίλος με κάποιον που δε μπορείς να κοιτάξεις στα μάτια; Ίσως και να μπορείς. Δε το κατακρίνω, ούτε το σνομπάρω.

Ζούμε τελικά διπλή ζωή.Ο έξω κόσμος, και ο ιντερνετικός κόσμος...Eδώ είμαι η Εστέλλα σήμερα η Χ αύριο η Ψ μεθαύριο. Εκεί είμαι η Μαρία σήμερα, η Μαρία αύριο και η Μαρία μέχρι να πεθάνω. Η αλήθεια είναι οτι δεν μπορούμε να δώσουμε νομίζω την ίδια βαρύτητα και στους δύο κόσμους. Σε έναν αφιερωνόμαστε πάντα λίγο περισσότερο και αυτό γιατί ένας μας κάνει να αισθανόμαστε ομορφότερα... Τελικά ίσως όσο περισσότερους φίλους έχεις στο facebook τόσο λιγότερους να έχεις εκεί έξω.

Υπάρχουν λοιπόν διάφοροι τύποι ζωής. Σωστός και λάθος δεν ξέρω και πάλι αν υπάρχει. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι οτι ζούμε μόνο μια φορά... 

Καληνύχτα σας


LOG OUT 






43 ταξίδεψαν μαζί της:

Parakmiako Ergaleio είπε...

Αυτή η ανάρτησή σου μου θύμισε ότι χάρις στον κόσμο του ίντερνετ γνώρισα μερικά απίστευτα φιλαράκια. Οπότε είμαι ευγνώμων. Δεν λέω ότι από κοντά έπαψα να γνωρίζω καλά παιδιά. Το θέμα είναι στη ζωή μας να συνυπάρχει αρμονικά ο κόσμος του ίντερνετ με την πραγματικότητα. Μην κρυβόμαστε μόνο πίσω από μια οθόνη, μην φοβόμαστε την γλώσσα του σώματος από κοντά, μην σταματήσουμε να είμαστε όντα κοινωνικά. Παν μέτρον άριστον που έλεγαν και οι παλιοί.

Σταλαγματιά είπε...

Εγώ πάντως είμαι ακριβώς το αντίθετο.
Δηλαδή εδώ μέσα στις γνωριμίες αυτές είμαι καχύποπτη και κρατώ κάποιες αποστάσεις ενώ έξω είμαι διαφορετική.
Γιατί έξω βλέπω εκείνον που μου μιλά, τον τρόπο που με κοιτά που κινείται και δεν μπορεί για πολύ να μου κρυφτεί.
Ενώ εδώ;
Εύκολα παρουσιάζεις έναν εαυτό που δεν είσαι και εύκολα γίνεσαι πιστευτός γιατί έχεις τον χρόνο να σκεφτείς πριν απαντήσεις.
Δεν σνομπάρω τον κόσμο αυτό γιατί είμαι εδώ μέσα και πραγματικά έχει γίνει κομμάτι της ζωής μου
και εκτιμώ πολλούς που "γνώρισα" εδώ.
Αλλά ειλικρινά οι "γνωριμίες" αυτές θα μείνουν εδώ.
Θα συμφωνήσω με αυτό που είπες πως όσο περισσότερους φίλους έχεις στο facebook τόσο λιγότερους έχεις στον πραγματικό κόσμο και εγώ προτιμώ να τους έχω έξω :)

Καλό ξημέρωμα ιντερνετοφίλη :)))

Estella είπε...

Εργαλειάκι, η αλήθεια είναι οτι και εγώ νιώθω ευγνώμων για τον ίδιο λόγο...Κατάφερα να γνωρίσω άτομα που πραγματικά αξίζουν και φυσικα έγιναν μέρος της καθημερινότητας μου στον έξω κόσμο. Το έθεσες πολύ όμορφα γλυκιά μου και συμφωνώ. Ευχαριστώ για το σχόλιο. Φιλάκια πολλά.

Estella είπε...

Σταλαγματιά, θα διαφωνήσω με το πρώτο κομμάτι απο το σχόλιο σου. Κάποιος που υποκρίνεται ξέρει να το κάνει και εδώ και έξω. Καλό ξημέρωμα γλυκιά μου ιντερνετοφιλενάδα. :P Φιλάκια πολλά και ευχαριστώ για το σχόλιο.

Ανώνυμος είπε...

Μια απο τις καλύτερες απόψεις που έχω ακούσει πάνω στις "σχέσεις" των ατόμων στον κυβερνοχώρο και γενικότερα. Μπράβο Estella! Ξέρεις είναι πολύ βολικό να είσαι ανώνυμος, να λες πράγματα χωρίς να φοβάσαι, να φοράς το προσωπείο σου και να νομίζεις ότι γίνεσαι ένα άτομο διαφορετικό που μπορεί να εκφραστεί ελεύθερα σε ένα περιβάλλον που απαρτίζεται από ομοίους του. Τελικά πόσο φοβόμαστε το ποιοι είμαστε στην πραγματικότητα είναι αξιοπερίεργο.
Τέλος, οι σχέσεις στο διαδίκτυο μπορεί να είναι όσο αληθινές είναι και στον έξω κόσμο (δηλαδή όχι και τόσο), αλλά σίγουρα και στις δυο περιπτώσεις γνωρίζεις άτομα που ξεχωρίζουν και αξίζουν τον κόπο. Πολλά φιλιά και καληνύχτα!

Raven είπε...

Ναι... Το έχω σκεφτεί πολλές φορές αυτό που λες. Το πως έχουμε αποστασιοποιηθεί, το πως καταφέρνουμε να κλεινόμαστε πίσω από ένα προφίλ ή ένα ψευδώνυμο... Πολλοί έχουν φτιάξει και φανταστικές ζωές, λέγοντας πράγματα που δεν ισχύουν ούτε κατά διάνοια.
Εμείς και μόνο το έχουμε προκαλέσει αυτό. Θέλουμε και ψάχνουμε το εύκολο σε κάθε μας πράξη.
Π.χ. θέλει κάποιος να φλερτάρει; Του είναι πιο εύκολο να το κάνει από το ιντερνετ, αφού και χυλόπιτα να φάει, θα του έρθει πιο "μαλακά" από ότι αν την έτρωγε από κοντά :)

Φιλάκια

Νυχτερινή Πένα είπε...

Εγώ όπως ξέρεις καλή μου Estella (και με ξέρεις πολύ καλά) έχω ενστερνιστεί απόλυτα αυτήν την νέα πραφματικότητα. Αλλά πιστεύω ότι μια διαπροσωπική σχέση μπορεί να είναι εδώ το ίδιο αληθινή ή υποκριτική όπως έξω. Να είσαι πάντα καλά.

Ανώνυμος είπε...

Πρωτον...η καινουργια εμφάνιση...απλά τα ΣΠΑΕΙ!!!!!

Δευτερον...οι ανθρωποι που έχουν μάθει να κρύβονται πίσω απο τα πληκτρολόγια είναι οι ίδιοι που κρύβονται και στη καθημερινότητα πίσω απο μάσκες...Δεν αλλάζει ο ανθρωπος...το μέσο επικοινωνίας αλλάζει..
Μακια!

απλο"Ποιηση" είπε...

συμφωνώ με την "Merlin"

όποιος βρίσκει χώρο στο διαδίκτυο για "παιχνίδια" διαφόρων ειδών

το κάνει και στην καθημερινή του ζωή...

ο "διαυγής και ξάστερος" άνθρωπος
έτσι παραμένει πάντα στις συναναστροφές του όπως κι αν είναι αυτές
είτε διαδικτυακές
είτε "face to face"...

εξαιρετικές οι σκέψεις σου!
ζεστή καλημέρα!

►Erevierax◄ είπε...

Η κοινότητα των bloggers έχει επεκταθεί σημαντικά. Πλέον ένας στους 5 περίπου από τους γνωστούς μου τρέχουν blog.

Ο γραπτός λόγος φανερώνει αρκετά στοιχεία της προσωπικότητας σε κάποιον πεπειραμένο στη σκιαγράφηση.

Πόσο μάλλον το Nickname που είναι το σύμβολο του καθενός στον ψηφιακό κόσμο.

Δε θα έλεγα ότι οι ψηφιακές μας παρουσίες είναι μάσκες. Το αντίθετο μάλιστα. Στον ψηφιακό κόσμο δε χρειάζεται να υποκριθείς για τον φόβο των Ιουδαίων.

Είμαι ο "nickname" και αν αυτό είναι αρεστό συνεχίζεις να επικοινωνείς μαζί μου. Αν δεν είναι αρεστό, τότε δεν κάνεις καν τον κόπο να μου δώσεις σημασία.

Στον χώρο των bloggers φτάσαμε να φανερώνουμε τον εαυτό μας με μεγαλύτερη άνεση από ότι στις διαπροσωπικές μας σχέσεις.

Κι αυτό είναι καλό για όλους όσους προσπαθούν να βρουν τον εαυτό τους, έστω και με αυτή τη μορφή ενός ψηφιακού ημερολογίου.

Kος Μηδενικός είπε...

Είσαι νέα σχετικά blogger και είναι λόγικό να έχεις τέτοιες ανησυχίες. Ας πάμε λοιπόν ένα-ένα αυτά που είπες. Είναι λες πιο εύκολο να γνωρίσεις κάποιον από το inetrnet και πιο δύσκολο από κοντά. Μα αυτό είναι αναμενόμενο. Ειδικά στα blogs γνωρίζεις κάποιον από τα κειμενά του, οπότε όταν και εφόσον συναντηθείτε, είναι σαν να ξέρεις ένα κομμάτι του ήδη.

Δεν είναι ψέμα, όμως, ότι εξαιτίας μια ηλεκτρονικής πραγματικότητας χάνεται και η αξία του φλερτ ως μηχανισμός αναγνώρισης. Ως προς αυτό δεν είμαι ο αρμόδιος να σου απαντήσω, γιατί ποτέ δεν διέθετε το "κουτάκι με τις μαλακίες", δηλαδή το έντονο φλερτ. Χαχαχα!!

To blogging τώρα έχει ένα μαγικό τρόπο να σε μπάζει στη ψυχολογία του άλλου από τη πίσω πόρτα. Κλέβεις στιγμές και αισθήματα, που όμως κάποιος σε αφήνει να το κάνεις. Κι έρχεσαι τόσο κοντά με μερικούς που είναι νομοτελειακό ότι πρέπει να γνωριστείτε. Από εκεί και πέρα όμως αρχίζει το παιχνίδι της πραγματικής ζωής.

Κάθε μέσο πρέπει να έχει την αξία που του πρέπει...μη το ξεχνάμε αυτό. Και το τι μας πρέπει, είναι ένα θέμα καθαρής προσωπικής επιλογής, με όλα τα συνεπαγόμενα κόστη!

Skouliki είπε...

για αυτο καιη ανωνυμια του διαδικτυου καμια φορα παιρνει τραγικες διαστασεις
αν και ειμαι της αποψης οτι και στην εξω ζωη συμβαινει αυτο

οσο για τα παιδια του νετ εγω προσωπικα εχω τυχει σε καλης παστας ανθρωπων ..

φιλακια

κανε με αντ στο φατσοβιβλιο αν θες ..
ειμαι ο συντακτης του γκρουπ ..

Estella είπε...

Καλησπέρα Νίκο μου. Χαίρομαι που βρήκες την άποψη μου ενδιαφέρουσα. Τελικά ναι έχεις δίκιο, αυτό που φοβόμαστε περισσότερο είναι το ποιοί είμαστε εκεί έξω και προσπαθούμε να το καλύψουμε με το ποιοί είμαστε εδώ μέσα. Και το αντίστροφο βέβαια...

Ας μην ξεχνάμε οτι αυτή η τεχνική της "ανωνυμίας" και της "πλαστοπροσωπίας" χρησιμοποιήται σε τεράστιο βαθμό στη λογοτεχνία έτσι ώστε ο συγγραφέας να εκφραστεί όσο το δυνατον πιο ελεύθερα.

Estella είπε...

Raven, αυτή τη λατρεία που έχει ο άνθρωπος με το ψέμα ποτέ μου δε τη χώνεψα. Όλοι λέμε ψέματα για τον α ή β λόγο. Αλλά να δημιουργείς μια fake εικόνα για τη ζωή σου ειναι ένα τεράστιο θέμα και προδίδει πάνω απ όλα θλίψη και απογοήτευση απο την πραγματικότητα.

Σιγουρα σα χώρος προσφέρεται για πιο άνετο φλερτ αλλά πιστεύω οτι τελικά δεν είναι το ίδιο...Φιλιά πολλά.

Estella είπε...

Νυχτερινή Πένα, το τι επιλέγει ο καθένας όπως είπα και στο κείμενο μου είναι καθαρά δική του υπόθεση. Δεν θα σε κρίνω για την επιλογή σου. Ελπίζω μόνο να είσαι σίγουρος για την απόφασή σου. Φιλιά πολλά. Ευχαριστώ για το σχόλιο.

Estella είπε...

Γεια σου Μέρλιν! Χαίρομαι πολύ που σ αρέσει η νέα εμφάνιση του blog...! Η αλήθεια είναι οτι με κούρασε πολύ αλλά θέλω να πιστεύω οτι άξιζε τον κόπο αφού είναι κάτι ξεχωριστό...

Συμφωνώ με αυτό που λες. Ωστόσο η αλλαγή των μέσων επικοινωνίας ευνοει και συγκεκριμένες συμπεριφορές...

Να σαι καλά ευχαριστώ για το σχόλιο. Φιλιά

Estella είπε...

Μια ζεστή καλησπέρα φίλε απλοποίηση. Χαίρομαι που σ άρεσαν οι σκέψεις μου...

Κοιταξε ακόμα και ο πιο διαυγής άνθρωπος ίσως αισθανθεί την ανάγκη να γινει εστω και για λίγο κάποιος άλλος, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πέντε λεπτά ψέματος σε ένα τσατ ρουμ.

Ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο. Να σαι καλά. Φιλάκια.

Estella είπε...

Καλησπέρα φίλε Erevierax.

To blogging καλώς ή κακώς αποτελεί πλέον μέρος της καθημερινότητας πολλών απο εμάς.

Το οτι φοβόμαστε να αποκαλύψουμε βαθιές σκέψεις,ανησυχίες και φοβίες στους κοντινούς μας ανθρώπους και προτιμάμε το blog δε θα μπορούσε όμως να προδίδει μια αρνητικη πλευρά των ανθρώπινων σχέσεων σήμερα;

Το σχόλιο σου με εβαλε σε πολλές σκέψεις. Ευχαριστώ. Φιλάκια.

Estella είπε...

Καλώς τον Zero Point!

Βασικά δεν εκτιμάω το ίδιο όποιον κάνει την απόπειρα να με φλερτάρει εδώ και δε με φλερτάρει απο κοντά... Νομίζω και σύ το ίδιο, έτσι τουλάχιστον δείχνει το σχόλιο σου... Καλά κάνεις και δεν πέφτεις στο τρυπάκι της μαλακίας (πςς καλα ποίηση γράφω σήμερα όχι αστεία...)

Το θέτεις όμορφα... Η αλήθεια είναι οτι έχω νιώσει την ανάγκη να γνωρίσω πολλούς bloggers αλλα δε σου κρύβω οτι φοβάμαι αρκετά μην παρεξηγηθώ οπότε αποφεύγω να το δείχνω.

Αυτός ο κόσμος έχει άλλωστε κάτι μαγικό. Παράθυρο στην ψυχολογια, στις σκέψεις και στα συναισθήματα του άλλου όπως είπες... Προσωπικά με συναρπάζει. Νιώθω λες και ανακαλύπτω θησαυρό όταν βρίσκω ένα νέο μπλόγκ. Ίσως γιατί τελικά ανακαλύπτω όντως θησαυρό.

Estella είπε...

Σκουλικάκι δίκιο έχεις. Αλλά η ζωή μας αποκτά επικίνδυνα πολλές "τραγικές διαστάσεις" οπότε αισθάνομαι οτι η διαδυκτιακή ανωνυμία είναι μάλλον απο τα λιγότερα επικίνδυνα αφού μπορείς πάντα να είσαι υποψιασμένος.

Εννοειται πως θα σε κάνω αντ. Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο. Φιλιά πολλά.

Και λοιπόν;E allora? είπε...

Προσωπικά κρατάω αποστάσεις και στην πραγματική ζωή και στο διαδίκτυο γιατί αυτή είναι η φύση μου.Φαίνομαι εξωστρεφής αλλά στο τέλος για΄μενα δε μιλάω πολύ,δυσκολεύομαι να εκφραστώ.Έτσι οποιαδήποτε φιλία αναπτύχθηκε σιγά σιγά και μετά από χρόνια.έχω φίλους που γνώρισα πριν 8 χρόνια απ΄το διαδίκτυο...μετρημένοι στο ένα χέρι....κι έχω αρκετούς γνωστούς,απλά γνωστούς.

καλό σου βράδυ :)))

kakos lykos είπε...

Είτε στον κόσμο του πληκτρολογίου, είτε έξω υπάρχουν οι μάσκες.
Και στους δύο κόσμους μπορείς να δεις αν το θες, τι κρύβεται πίσω από την μάσκα, αρκεί να κοιτάξεις μακριά πέρα από τις λέξεις.
Το internet είναι μία εικονική πραγματικότητα, όσο κι αν υπάρχει η ανωνυμία, οι λέξεις προδίδουν τον χαρακτήρα.
Υπάρχουν στιγμές, που κανένα πληκτρολόγιο δεν μπορεί να κρύψει αυτό που είναι ο άλλος.
Όπως και στην πραγματική μας ζωή αντίστοιχα μας προδίδουν τα βλέμματα.
Όσο καιρό ασχολούμαι με το internet συνάντησα ανθρώπους αξιόλογους, αλλά και ανθρώπους σκάρτους, αξιόλογοι παρέμειναν ακόμα κι όταν τους συνάντησα από κοντά, γίναμε φίλοι πραγματικοί πλέον και όχι μόνο διαδικτυακοί.Τους σκάρτους, αν και προσπάθησαν να μπουν στην πραγματική μου ζωή, δεν τους άφησα, σήκωσα τοίχους, άμυνες και τους απέβαλα και από την διαδικτυακή μου συντροφιά.

Καλησπέρα Estella

Estella είπε...

Καλησπέρα Principessa.Το να ανοιγόμαστε σε λίγους και καλούς και να είμαστε επιλεκτικοί μας προστατεύει είτε αυτοί προέρχονται απο τον ηλεκτρονικό χώρο είτε απο την καθημερινότητα μας. Ευχαριστώ πολυ για το σχόλιο, φιλιά πολλά.

Estella είπε...

Kαλησπέρα λύκαινα. Το ίντερνετ πιστευω προσφέρει μεγαλύτερη ελευθερία αφενός και περισσοτερο χρόνο ωστε να καλυφθεις καλύτερα. Αργα ή γρήγορα το ποιόν του καθενός μας εμφανίζεται βέβαια και προδίδονται οι "σκάρτοι" άνθρωποι. Καλά κάνεις και απομακρύνεις οτι σου κάνει κακό, είτε είναι ιντερνετικό είτε καθημερινό. Φιλιά πολλά. Ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο.

Ginny είπε...

Ο κυβερνόκοσμος μας επιτρέπει να κρύβουμε τα αισθήματα και τις πλευρές που δεν επιθυμούμε να δείξουμε για τους χ και ψ λόγους. Έτσι οι επαφές ή τ άτομα που γνωρίζεις μέσο αυτού είναι πάντα περίεργα και δεν μπορείς παρά να αναρωτιέσαι αν όλα αυτά είναι αληθινά. Όμως ζω την καθημερινότητα και μπορώ να πω ότι δεν έχει μεγάλη διαφορά από την ψηφιακή επικοινωνία. Όποιος υποκρίνεται το κάνει πάντα. Όλα αυτά δεν σημαίνουν βέβαια ότι δεν μπορείς να συναντήσει όμορφα άτομα στο Ίντερνετ. Έχω γνωρίσει υπέροχους και μαγευτικούς ανθρώπους που πλέον είναι μέρος της καθημερινότητάς μου, έστω και ιντερνετικά. Αν δείχνεις τον αληθινό σου εαυτό, δείχνεις τον αληθινό σου εαυτό. Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις, όπως άλλωστε δεν ξέρεις τα άτομα που γνωρίζεις από κοντά. Είναι όμως αξιοπερίεργο το ότι εκδηλωνόμαστε ευκολότερα σε άτομα που δεν γνωρίζουμε σχεδόν καθόλου. Πιστεύω ότι οφείλεται στο γεγονός ότι πάντα έχουμε την ανάγκη να μιλήσουμε σε κάποιον. Είναι ευκολότερο όταν αυτός είναι μία οθόνη και δεν έχεις καμία αντίδραση παρά αυτήν του ήχου που σε ειδοποιεί ότι ήρθε το μήνυμα. Πώς ξέρεις ότι άλλος πραγματικά ακούει, ότι πραγματικά καταλαβαίνει??? Δεν το ξέρεις πολύ απλά, όπως ούτε και στην πραγματική ζωή. Αρκεί να βρεις τον άνθρωπο που βγάζει τη μάσκα.

(by the way, loved the new style!!!! as well as the music ;))

Estella είπε...

Καλή μου Ginny, επιτέλους τα λέμε και επώνυμα χαχα. Καλώς ήρθες και επισήμως στο blog μου. :)

Η ευκολία μας να ανοιχτούμε σε κάποιον άγνωστο νομίζω υπάρχει και στον ηλεκτρονικό αλλά και στον πραγματικό κόσμο. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν μας νοιάζει ίσως ιδιαίτερα να μαθει κάτι άσχημο, ή κάτι που τσαλακώνει την εικόνα μας ένας άνθρωπος χωρίς ενεργό συμμετοχή στη ζωή μας. Επιπλέον, κάποιες φορές η ανάγκη μας να μιλήσουμε σε κάποιον μας κανει να αδιαφορούμε για το αν αυτος ο κάποιος όντως μας ακούει ή μας καταλαβαινει. Απλά εξωτερικεύουμε αυτό που νιώθουμε και μας φτάνει. Άνθρωποι που αξίζουν βρίσκονται παντού. Το θέμα είναι να μην τους αφήνουμε να μας φεύγουν. Ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου. :D Χαίρομαι που σ αρέσει η εμφάνιση του site. :D Φιλάκια πολλά!

Venus on fire είπε...

Καλή μου Estella ,έχω αναρωτηθεί κι εγω πολλές φορές τα ίδια με σένα.
Κι όμως έχω κάνει σημαντικές φιλίες μέσω net,φιλίες που στα δύσκολα μου παραστέκονται έστω με ένα mail,φιλίες που χαίρονται με τη χαρά μου και φιλίες τελείως εικονικές.
Τα ίδια συμβαίνουν και στονέξω κόσμο με αποτέλεσμα να προτιμώ τις ιντερνετικές σχέσεις πολλές φορές.
Τελικά κατέληξα πως δεν διαφέρουν και πολύ η οθόνη από το τετ α τετ.Αν ο άλλος θέλει να κρυφτεί ,το κάνει πολύ άνετα και μπροστά στα μάτια σου χωρίς να πάρεις χαμπάρι.
Η επιλογή και τα όρια είναι δικά μας καθαρά.

Πολλά φιλιά.

Unidentified είπε...

Estella μου, συμφωνώ μαζί σου.
Το θέμα για μένα είναι να ξέρεις τι κάνεις σε κάθε χώρο. Να μην προσπαθήσεις να αντικαταστήσεις αυτό που ζεις στο διαδίκτυο με αυτό που ζεις εκτός αυτού και το αντίστοιχο. Δεν αντιλέγω βέβαια, υπάρχουν ίσως φορές που γνωρίζεις παρουσίες οι οποίες καταλήγουν να έχουν πολύ μεγάλη σημασία για σένα...
Εγώ για παράδειγμα, αν με ρωτήσεις, δεν ξέρω τι περίμενα ξεκινώντας ένα δικό μου blog. Καταλήγω τώρα στο ότι ήθελα να εκφράσω πράγματα δικά μου, πράγματα που δεν τα εκφράζω στη καθημερινότητα μου, είτε πρόκειται για εμπειρίες είτε για απλές σκέψεις. Κι αυτό ακριβώς που με ώθησε να το κάνω είναι ότι όσοι και όποιοι τα διάβαζαν δεν θα ήξεραν το άτομο το οποίο τα γράφει, απλά θα έβλεπαν κάποιες πτυχές του μέσα από αυτά. Ακόμη και η ανταλλαγή σκέψεων μέσα από τα σχόλια μου φαίνεται κάπως περίεργη ακόμα. Κι όμως...κάθομαι τόση ώρα και λέω τόσα πράγματα για μένα. Γιατί καλή μου, έχω αυτό το στοιχείο της ανωνυμίας που με κάνει και νιώθω ασφαλής.
Μπορεί να με ξέρεις μπορεί και όχι, μπορεί κάθε μέρα να περπατάς δίπλα μου. Θα το μάθουμε όμως ποτέ;
Τελικά, όλα αφορούν το πως θα διαχειριστείς τις σχέσεις που αναπτύσεις, είτε σ' αυτό που λέγεται διαδίκτυο, είτε σ'αυτό που λέγεται παγκάκι,καφετέρια,λεωφορείο...
Φιλιά...

Estella είπε...

Καλησπέρα Venus μου.
Όπως και στην πραγματική ζωή έτσι και εδώ κάποιες γνωριμίες που κάνουμε πιθανότατα αξίζουν.Άλλες όχι... Οπότε συμφωνώ με το σχόλιο σου. Όμως, αρκεί ένα e mail για να αισθανθούμε καλύτερα; Μερικές φορές νιώθω οτι η ανθρώπινη επαφή, μια αγκαλία, παράδειγμα είναι ικανή να με κάνει να αισθανθώ πολύ καλύτερα απο απλά λόγια συμπαράστασης... Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου. Φιλάκια πολλά.

Estella είπε...

Καλη μου unidentified αυτό που είπες προς το τέλος με εβαλε σε σκέψεις... Για φαντάσου να περπατάς και να βρίσκεσαι κοντά σε κάποιον που ουσιαστικά γνωριζεις αλλα δε μπορείς να "αναγνωρισεις" την ιδια στιγμή! Αλλόκοτο ε; Ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου. Να σαι καλά. Φιλάκια

fly είπε...

Είμαι σχεδόν πεπεισμένος πως οι άνθρωποι που κλείνονται και αφιερώνονται στο ίντερνετ, ή προσπαθούν να φτιάξουν ένα όμορφο σάιτ ή κάτι τέτοιο, απλά θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο και πιστεύουν πως δεν μπορούν, οπότε καταλήγουν στην εύκολη λύση.
Τώρα, για το αν είναι επικίνδυνοι...
Είναι, το πιστεύω. Αλλά εξίσου-αν όχι περισσότερο-επικίνδυνοι είναι και εκεί έξω. Τουλάχιστον από εδώ το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να σε πονέσουν με τις λέξεις.
Αχ, μου έφτιαξες τη διάθεση με την ανάρτησή σου(και με τη νέα σου εμφάνιση, χεχ), αλλά σοβαρά τώρα, μην σκέφτεσαι τα χειρότερα για την σημερινή καθημερινότητα(το ίντερνετ είναι μέρος αυτής). Σκέψου πως ίσως σε 20 χρόνια τα πράγματα θα έχουν γίνει πολύ χειρότερα.

Καλό βράδυ.

Blogger fan είπε...

ax poso sinfwno estella mou se afta pou les.etsi einai.mas diasfalizei afti i o8oni oso afora tin periergeia mas.kaneis den gnwrizei kanenan edw mesa,ki omws kapoies fores le me pragmata metaksi mas pou den 8a ta legame se allous pou sinanastrefomaste.xwris afto na simainei i na einai aparaitito oti einai kati kako.ki afto ena pareaki einai telika.

Estella είπε...

Καλησπέρα Λευτεράκη μου.
Είναι μια οπτική του blogging και νομίζω και γώ οτι κατα κανόνα αυτό ισχύει υπάρχουν ομως και προπαγανδιστικά blogs...
Αλήθεια; Αυτό είναι υπέροχο... :)
Χαχαχα ωραια... στα 39 μου θα κανω μια αναρτηση για να το ξανασυζητησουμε :P
Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο. Φιλιά πολλά

Estella είπε...

Αναστασία μου γειά σου!
Ένα παρεάκι αλλιώτικο απο τ άλλα το μόνο σίγουρο... :)
Η ανθρώπινη περιέργεια εντίνεται με την απουσία οπτικής επαφής τελικά... Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, φιλάκια πολλά

Blogger fan είπε...

trela8ika twra...den to eixa proseksei prin na sou pw tin ali8eia.alla afto pou exeis grapsei deksia einai.......teleio.("Αν ένα τριαντάφυλλο μπορούσε να μιλήσει θα έλεγε: Συγγνώμη που σε πλήγωσα την ώρα που με σκότωνες..." ) as to paroume gia paradeigma stis sxeseis mas me tous an8rwpous.

Estella είπε...

Δεν είναι δική μου η εκφραση αλλά και γω την λατρεύω... Είναι τελικά ο ορισμός της αγάπης. Να σε σκοτώνει ο άλλος και συ να θες απλά να μην τον πληγωσεις έστω και λίγο... Υπάρχει κάτι τέτοιο;

founio είπε...

Έχεις πολύ δίκιο αγαπητή μου.

Ναι είναι δύο κόσμοι που πιστεύω συνδέονται. Γνωρίζεις κάποιον απο εδώ αλλά τον γνωρίζεις καλύτερα από κοντά.

Και αντίστροφα γνωρίζεις κάποιον προσωπικά και τον ανακαλύπτεις καλύτερα από το λόγο του και τα γραπτά του.

Έχω γνωρίσει από το δίκτυο άτομα, τα οποία θεωρώ φίλους μου. Τους διάβαζα, συνομιλούσαμε και απο κοντά συμπλήρωσα το κενό που έλειπε για να τους θεωρώ φίλους.

By the way, πολύ ωραίες επιλογές κομματιών.

Φιλούδια!

Estella είπε...

Καλησπέρα γλυκιά μου founio!

Η σύνδεση των δύο "κοσμων" έτσι όπως έχει γίνει η καθημερινότητα μας είναι μάλλον αναπόφευκτη.
Οσον αφορά τα κομμάτια προσπάθησα να δημιουργήσω μια μάλλον μεσσαιωνική ατμόσφαιρα. Θέλω να πιστεύω οτι το κατάφερα. Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο. Φιλάκια

Epikairos Politis είπε...

Καλησπέρα !
Ας προσθέσω την άποψη μου με μία φιλοσοφία πάνω στις σχέσεις των ανθρώπων είτε αυτές είναι εντός διαδικτύου, είτε εκτός.
"Εάν μιλάς σε κάποιον άνθρωπο που δεν σε καταλαβαίνει, τότε έχεις μάλλλον χάσει τον χρόνο σου.
Εάν όμως προσπεράσεις έναν άνθρωπο χωρίς να του μιλήσεις, τότε ίσως έχεις χάσει τον "ΑΝΘΡΩΠΟ" σου".

Αλλά θα προσθέσω πως ενώ το διαδύκτιο κρύβει κινδύνους, συντοχρόνως κρατάει σε ισσοροπία πολλές νέες γνωριμίες που μπορεί να βρίσκονται δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά...

Estella είπε...

Καλησπέρα επίκαιρε πολίτη. :)
Αυτό που είπες ομολογώ μου άρεσε απίστευτα... Αρα το να γυρνάς την πλάτη σε κάποιον άνθρωπο είναι κακό ακόμα και για σένα...
Αυτά είναι τα θετικά του διαδυκτίου. Μπορεί και συντηρεί κάποιες σχέσεις απο απόσταση... :) Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, καληνύχτα φιλάκια!

sixtwelve είπε...

είναι λατρεία να μιλάς ενώπιων πολλών σοβαρών ανθρώπων, αλλά πίσω από την οθόνη σου με τις πυτζάμες και αχτένιστος. Το ίδιο και όταν φλερτάρεις με έναν άνθρωπο. Και η εκτίμηση να γεννιέται στον άλλον μόνο μέσα από αυτά που λες και όχι από αυτά που λένα τα μάτια, που έχουμε συνηθίσει να εμπιστευόμαστε τυφλά. Σίγουρα δεν αντικαθίσταται η ανθρώπινη επαφή, αλλά και αυτή η επικοινωνία έχει τη δικιά της απαραίτητη ουσία.

Estella είπε...

Γεια σου 612!
Κάθε επικοινωνία έχει κάτι το όμορφο... Και σίγουρα η ηλεκτρονική επικοινωνία προσφέρει πάρα πολλά καλά... Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, καλό απόγευμα. Φιλάκια

Άνεμος είπε...

Ναι... δε ξέρεις τι σου ξημερώνει αύριο...

Ποιόν θα μάθεις ή με ποιόν θα μιλήσεις...

Στο χέρι σου είναι όλο το σκηνικό. Δε γίνεται με έναν... Η γνωριμία πίσω απο μια οθόνη προυποθέτει πολλά θετικά όσον αφορά την ασφάλεια της απόρριψης... Αλήθεια, πόσες φορές έδωσες την ευκαιρία σε έναν άγνωστο να σε πλησιάσει στον έξω κόσμο...

Καληνύχτα...!