Τρίτη, Οκτωβρίου 27, 2009

H ηχώ της φωτιάς

Προσπαθώ να φυλακίσω την ομορφιά του τώρα σε μιαν αδύναμη ανάσα. Την ηχώ απο όλα εκείνα τα όμορφα λόγια που μοιραστήκαμε την νιώθω ακόμα σαν γλυκό βουητό στο μυαλό μου. Πόσο περίεργα νιώθω οταν δεν μπορούν οι γύρω μου να καταλάβουν την ανάγκη μου για όνειρα...

Ναι ο ρομαντισμός υπάρχει μέσα μου σαν μικρή φλόγα που όποιος τη βλέπει θέλει να μου τη σβήσει. Δεν τους κατηγορώ. Φοβούνται μην καώ δεν το κάνουν απαραίτητα με άσχημη πρόθεση... Ίσως αυτή η μικρή φωτίτσα να μου κάνει όντως κακό. "Να με χαλάει" όπως μου είπε μια ψυχή πρόσφατα. Είναι νύχτες όμως, όπως η αποψινή που την νιώθω να μουδιάζει την ψυχή μου γλυκά και να φωτίζει πράγματα που ίσως άλλοι δε μπορούν να δούν.

Είναι φορές που παίζει γλυκές μελωδίες στο μυαλό μου... μα κάθε φορά που πάω να αγγίξω λίγη απο την μαγεία τους ακούγονται όλο και απο πιο μακριά ή μεταμορφώνονται σε εκείνο τον τρομακτικό ήχο των αυτοκινήτων στο κέντρο της Αθήνας. Άλλες φορές με σπρώχνει με τον καπνό της να βγώ στη βροχή, που όλη η μπλογκόσφαιρα γιορτάζει σήμερα τόσο μεγαλόπρεπα, και να γίνω μούσκεμα μέχρι το κόκαλο. Το αστείο είναι οτι η φωτίτσα φουντώνει και όπως φουντώνει και κατακλίζει το είναι μου κάνει την καρδιά μου να χτυπήσει δυνατά. Είναι σαν εκείνα τα πανηγυρια με τις τυμπανοκρουσίες και την τεράστια φωτιά στη μέση. Τριγύρω να χορεύουν οι άνθρωποι, οι σκέψεις μου, χωρίς να νοιάζονται ποιός είναι ο διπλανός πάνω στη μέθη τους, στη μέθη των συναισθημάτων μου...

Υπήρξαν φορές που δε σας κρύβω τη σιχάθηκα. Ήθελα να φύγει απο τη ζωή μου και κάθε φορά που κατάφερνα να την αποδυναμώσω ένιωθα κενή. Λοιπόν αυτή είμαι... Δεν μπορώ να αλλάξω. Δεν θέλω να αλλάξω. Θα χορεύω πίσω απο την ηχώ της φωτιάς που καίει μέσα μου είτε αυτή η φωτιά λέγεται ρομαντισμός, είτε τρέλα είτε απλά μαλακία και κάψιμο....

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον φίλο μου τον Κώστα γιατί μου απέδειξε οτι τα ποιήματα δεν παύουν να προκαλούν σκιρτήματα ακόμα και αν προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου για το αντίθετο. Μην σταματήσεις να γράφεις... 









50 ταξίδεψαν μαζί της:

Νυχτερινή Πένα είπε...

Πολύ πολύ όμορφο.
Μην αφήσεις κανέναν να τη σβήσει αυτήν τη φλόγα. Αντίθετα μοίρασε το φως και τη θαλπωρή της και στους αλλους, την έχουμε όλοι ανάγκη.

Estella είπε...

Nα σαι καλά γλυκέ μου... :) Φιλάκια

Σταλαγματιά είπε...

Είναι φορές που νιώθω τόσο διαφορετική από όλους, από αυτούς που λέγονται νέοι της εποχής μας.
Σαν να έχω πέσει από έναν διαφορετικό πλανήτη και δεν καταλαβαίνω ούτε με καταλαβαίνει κανείς.
Ρομαντισμός....αλήθεια υπάρχει κάποιος άλλος που πιστεύει ακόμη σ αυτόν ή μόνοι μας μείναμε;

founio είπε...

Αυτή είσαι και να μείνεις όπως είσαι! Μακάρι να χορεύεις πάντα με διάθεση γύρω από τη φωτιά της ψυχή σου!

Ναι υπάρχει ο ρομαντισμός. Αν ψάξουμε καλά θα το βρούμε στα μάτια των συνανθρώπων και συνοδηπόρων μας.

Estella είπε...

Σταλαγματιά και γώ ακριβώς το ίδιο. Μένω να αναρωτιέμαι αν τελικά έπρεπε να είχα γεννηθεί σε άλλη εποχή ή αν απλά κάνω κάτι λάθος εγώ οπότε σε οποιαδήποτε εποχή και να ήμουν το αποτέλεσμα θα έμενε ίδιο... Θέλω να πιστεύω πως κάπου κάποιος θα υπάρχει. Πιθανότατα να φοβάται ακόμα και να τον εκδηλώσει...

Ευχαριστώ πάρα πολύ γλυκιά μου founio...

Να στε καλά. Φιλάκια :)

Venus on fire είπε...

Πολλές φορές με χαρακτήρισαν χαζορομαντική ,άλλοτε με πείραξε ,άλλοτε αγνόησα τα σχόλια τους. Όσο και να προσπάθησα να γίνω σκληρή και ρεαλίστρια στεναχωριόμουνα ακόμα πιο πολύ. Έίμαι μια χαρά χαμένη στον μικρόκοσμου μου και δεν ενοχλώ κανέναν. Συνέχισε να είσαι όπως είσαι και να χορεύεις τον μαγικό χορό σου.

Φιλιά γλυκά.

Estella είπε...

Venus μου και γώ το ίδιο...Eτσι είμαστε και σ όποιον αρέσουμε χιχι. Σε φιλώ. :) Ευχαριστώ για το σχόλιο.

elena porcupine είπε...

Απλά μαγικό!Σ' ευχαριστώ πολύ!

Estella είπε...

Εγώ ευχαριστώ καλή μου...Φιλάκια.

Ο Αλχημιστης είπε...

Καλη μου Εστελλα, καθε αρετη που εχουμε, ειναι αρετη πρωτα απο ολα για εμας και οχι για τους αλλους. Καθε αρετη ειναι για εμας πρωταρχικη αμυνα και αναγκη. Δεν εχει καμια σχεση με το περιβαλλον μας αλλα με εμας τους ιδιους. Νομιζω οτι δεν ειναι καλο να αφηνουμε τους γυρω μας να απλωνουν τις τα χερια τους πανω στις προσωπικες αρετες μας και την προσωπικοτητας μας. Την μολυνουν ετσι.
Οποτε μην δινεις σημασια στο τι λεει ο ενας και ο αλλος. Ακου το μεσα σου γτ αυτο ειναι η μονη αληθεια για τον εαυτο σου. Να περνα καλας!

Ανώνυμος είπε...

"Είναι φορές που παίζει γλυκές μελωδίες στο μυαλό μου... μα κάθε φορά που πάω να αγγίξω λίγη απο την μαγεία τους ακούγονται όλο και απο πιο μακριά..."
ΜΑΓΕΙΑ ΑΠΛΑ... τι να πω.. τα ειπες ολα.. -ΑΚΗΣ-

Ανώνυμος είπε...

Να μη χορεύεις πίσω από την ηχώ της φωτιάς που καίει μέσα σου... Να χορεύεις πάνω της...

Να μη σε νοιάζει τι ακούς και τι σου λένε... Είναι η δική σου ανάγκη και η δική σου λύτρωση. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι καλή μου. Δεν είμαστε όλοι διαχειρίσιμοι από την καθημερινότητα ούτε από τη λογική.

Μη νιώθεις τύψεις, περηφάνια νιώσε! Όσο παράταιρη ή απόκοσμη κι αν φαίνεσαι για κάποιους...

Καλώς σε βρήκα!

Ανώνυμος είπε...

ποτε δεν λεω πολλα...
ενα θα σου πω και ας ειναι συνηθισμενο...

μην αλλαξεις!!

Estella είπε...

Αλχημιστή μου, πραγματικά δεν ξέρω αν αυτό που έχω μέσα μου είναι όντως αρετή. Αυτό ήταν άλλωστε ένας απο τους προβληματισμούς μου... Εχεις δίκιο... είναι πραγματική ανάγκη και πραγματικά σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσα να την αποβάλω. Δεν μπορώ. Αλλά και να μπορούσα δε θα ήθελα τελικά. Ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα. Σε φιλώ...

Estella είπε...

Ακη μου, χαίρομαι πάρα παρα πολύ που σε εκφράζει κάτι που εκφράζει και εμένα. Εύχομαι και για τους δυο μας κάποια μέρα να φτάσουμε αυτή την μαγεία... Να είσαι καλά και ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο... Φιλάκια!

Estella είπε...

Γλυκιά μου Auctor Ignotus, κατ αρχήν να σε καλωσορίσω. :D
Έχεις δίκιο, σε κάποια πράγματα πρέπει όντως να κλείνουμε τ αυτιά μας... Το θέμα είναι οτι ακόμα και αν το κάνουμε ο ήχος μπορεί ακόμα να μας διαπεράσει. Σ ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου... Να σαι καλά. Φιλάκια

Estella είπε...

inMUSIClost, δυστυχώς ή ευτυχώς κάποια πράγματα αλλάζουν αφού διαμορφωνόμαστε συνεχώς... Το θέμα είναι αυτά που πραγματικά αγαπάμε και θεωρούμε ως απαραίτητα για να αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας να μην μεταβάλλονται... Σ ευχαριστώ γλυκέ μου πάρα πολύ κι εσένα. Φιλάκια πολλά. :D

sixtwelve είπε...

ναι υπάρχει ρομαντισμός και βρίσκεται παντού. όσοι βγάλουν το μανδύα του καθωσπρεπισμού θα τον δουν. Να είσαι καλά και μη σταματάς να είσαι ρομαντική.

Ανώνυμος είπε...

...Ανάγκη για όνειρα...

Ποσο σωστά το έθεσες...

Ποση αναγκη έχει αυτος ο κόσμος να ονειρευτεί...

Πόσο δύσκολο είναι για τον καθενα να αποτινάξει την αβάσταχτη μιζερια της καθημερινότητας που του έχει επιβληθει...

Συμφωνω απόλυτα μαζί σου...

Ταξιδευουμε στην σφαίρα του ονειρου γιατι μόνο εκεί είναι πιο ασφαλης η επιβιωση...

Τα ονειρα ειναι το καλύτερα οπλα στον πόλεμο που δεχομαστε καθημερινά απο κυβερνήσεις, καθεστωτα, ανθρώπους και σε οσους δεν τα βρήκαν ποτέ με τον εαυτό τους...

Ανώνυμος είπε...

Γεια σου ονειροπαγίδα! :)

Τι όμορφο μπλογκ και τι γλυκές εξομολογήσεις πολύ συνετά δοσμένες!

Να περνάς καλά! :)

Estella είπε...

Sixtwelve ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ. :) Να σαι και σύ καλά.

Estella είπε...

Merlin μου, μάθαμε να ζούμε σα ρομποτάκια. Να βάζουμε προσωπεία σκληρότητας και ρεαλισμού. Και η ίδια το έχω κάνει αυτό και είναι απο τα πράγματα για τα οποία έχω μετανιώσει...
Ο κόσμος εκεί έξω ειναι παγωμένος. Ενα όνειρο μπορεί πάντα να μας ζεστάνει όμως και να τον ομορφύνει. Ευχομαι ο κόσμος σου να είναι ονειρεμένος. Φιλάκια και ευχαριστώ για το σχόλιο.

Estella είπε...

Γεια σου και σένα lygsym...! Χαίρομαι πάρα πολύ που σ αρεσει η γωνίτσα μου και εύχομαι να ονειρευόμαστε παρεούλα. Φιλάκια πολλά γλυκιά μου. Να σαι καλά.

ο βασιλιάς του δάσους. είπε...

O ρομαντισμός, η φλόγα, και ο χορός, τον ονείρων…
Στην μουσική της ματιάς της καρδιάς, σου,
Είσαι η φλόγα, είσαι αγάπη,
Γίνε τα μάτια της φλόγας σου, και τότε ο ίσκιος , δεν γίνετε να σε αγγίξει…


Είδα φωτιά..¨) και πέρασα να πω μια καλησπέρα…¨)

Estella είπε...

Ιoanni μου οπου υπάρχει φώς...υπάρχουν και οι σκιές. Δε με φοβίζουν. Μ αρέσει να τις κοιτάζω απο μακριά να μιμούνται τις κινήσεις μου και να ζωγραφίζουν στους τοίχους. Μα σίγουρα θα προσπαθήσω να ξεφύγω αν προσπαθήσουν να με κλείσουν... Σ ευχαριστώ πάρα πολύ... Χαίρομαι πολύ που πέρασες. Να σαι καλά. Φιλάκια...

Libertas είπε...

Εκείνη η φωτιά είναι αυτή που αγαπούν πάνω σου όλοι. Όσοι δεν σε δέχονται όπως είσαι δεν αρμόζουν στην ζωή σου!!!

Φιλάκια πολλά πολλά!

Raven είπε...

Μην το ξανακούσω αυτό! Ποιος είπε ότι σε χαλάει τι; Το να ονειρεύεσαι, το να είσαι ρομαντική, το να εξυμνείς την γυναικεία σου φύση;

Ναι οκ, όλοι πληγωνόμαστε και εκείνοι που είναι ρομαντικοί και ευαίσθητοι νιώθουν πολύ ευάλωτοι στις στιγμές εκείνες.

Αλλά ας μην ξεχνάμε πως είμαστε πάντα άνθρωποι και όλα αυτά είναι μέσα στην ζωή. Αλίμονο αν αλλάζαμε τον εαυτό μας στην οποιαδήποτε συγκυρία, καλή ή κακή!

Η ζωή σου θα είναι ο καλύτερος δάσκαλός σου. Αφουγκράσου την και μην ακούς τίποτα άλλο, πέρα από αυτά που σου ψιθυρίζει :)

Φιλί

Ανώνυμος είπε...

Τα όνειρα αντιπροσωπεύουν αυτό που είμαστε. Ονειρευόμαστε ό,τι νιώθουμε και ό,τι επιθυμούμε. Ζούμε σε ένα κόσμο που προσπαθούν να σταματήσουν τα όνειρα αυτά, να μας μετατρέψουν σε άψυχα αντικείμενα.

Μην χάσεις τα όνειρα σου, μην χάσεις αυτή τη μοναδική φλόγα που σε κάνει να ξεχωρίζεις.

Ο ρομαντισμός υπάρχει παντού, στην καθημερινότητά μας, στους ανθρώπους γύρω μας, σε κάθε πράξη που κρύβει έννοια και τρυφερότητα. Δύσκολο να τον βρεις έτσι όπως έχει κρυφτεί. Όμως μην σταματήσεις να ψάχνεις, θα είναι εκεί που δεν θα έχεις σκεφτεί να ψάξεις...

Μου αρέσει πάρα πολύ η ζεστή γωνιά που έχεις δημιουργήσει!!

(Μίλησε μία αθεράπευτα ρομαντική)

Estella είπε...

Libertas μου είσαι γλυκα! Ευχαριστώ πάρα πολύ! Φιλάκια πολλά!

Estella είπε...

Ω ναι Raven μου, το θεώρησε ελάττωμα... Εντάξει δεν κατηγορώ κανέναν...Το δέχομαι. Αλλά δε θα μπορούσα να "αδειασω" τον εαυτό μου για κανέναν. Σ ευχαριστώ πάρα πολύ... Εύχομαι η ζωή να σου πεί τα πιο όμορφα τραγούδια. Φιλάκια.

Estella είπε...

Αγαπητή μου ανώνυμη, χαίρομαι πολύ που σ αρέσει το blogάκι μου... Επίσης χαίρομαι που είσαι και συ ρομαντική (ελα να μαζευόμαστε πολλοί!!!)
Ξέρεις, αποφάσισα να σταματήσω να ψάχνω... Οταν είναι θα έρθει εκείνος με βρεί. Η σκληρότητα των ανθρώπων είναι απελπιστική... Η τρυφερότητα όμως που μπορεί ο καθένας μας να δείξει στα πράγματα γύρω του είναι ικανή ν αλλάξει λίγο απο τον κόσμο. Ελάχιστοι το βλέπουν αυτό... Μακάρι οι άνθρωποι να ένιωθαν. Να ένιωθαν οσα λένε, όσα κάνουν, να νιώθουν οτι ζουν και δεν επιβιώνουν απλά... Να σαι καλά και ελπίζω να μείνουμε σ επαφή. Φιλάκια και σ ευχαριστώ και πολύ...

Ανώνυμος είπε...

Έχει γούστο Εστέλλα. Έχει γούστο. Μιλάει άλλος ανώνυμος. Για να ξέρεις. Μόνο αυτά σου λέω.

Estella είπε...

Το δέχομαι ανώνυμε. :) Δε γίνεται να αρέσουμε σε όλους. :) Να σαι καλά και ευχαριστώ για το σχόλιο. Φιλάκια.

Parakmiako Ergaleio είπε...

Τα ποιήματα πάντα θά'ναι εκεί για να μας ταξιδεύουν, προβληματίζουν κλπ κλπ κλπ. Ευτυχώς!

KitsosMitsos είπε...

Όλες αυτές οι φορές μαζί κάνουν την ομορφιά...
Καλημέρα

Estella είπε...

Παρακμιακό μου εργαλείο, η ποίηση για μένα είναι η μουσική της σιωπής. Να σαι καλά ευχαριστώ για το σχόλιο γλυκιά μου... :) Φιλάκια.

Estella είπε...

KitsosMitsos, σ ευχαριστώ πάρα πολύ κι εσένα... Ομορφιά, ασχήμια δεν ξέρω. Οπως φάνηκε και παραπάνω απο τον/την ανώνυμο τα πάντα είναι υποκειμενικά. Να σαι καλά γλυκέ μου. Φιλάκια πολλά. Ευχαριστώ.

fly είπε...

Δεν είναι κακό να είσαι ρομαντική, αντιθέτως. Στον 21ο αιώνα ζούμε, χρειάζεται κάποιος να κάνει τη διαφορά.
Να είσαι περήφανη γι αυτό, γιατί σε λίγο ο κόσμος θα σε παρακαλάει να του μεταδόσεις τον συναισθηματισμό σου. Μη σου πω πως δεν θα είναι σε θέση να καταλάβει πως ακόμα και μία σπίθα μπορεί να σε γεμίσει.

Καλό απόγευμα:)
Υ.Γ. Το δεύτερο τραγούδι, απλά υπέροχο. Και νομίζω πως ταιριάζει υπέροχα στο τοπίο ;)

Estella είπε...

Ω...τι ευχάριστη έκπληξη :)
Λευτέρη μου, θέλω να πιστεύω οτι υπάρχουν πολλοί ρομαντικοί άνθρωποι εκεί έξω και απλά ντρέπονται/φοβούνται να το παραδεχτούν ή να το δείξουν... Ισως πάλι όχι... Ποιός ξερει; Καλό απόγευμα...Ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου. Φιλάκια.

El Loco είπε...

ο ρομαντισμος σου ΕSTELLA ειναι το φως μεσα σε ολο αυτο το σκοταδι που ζουμε.κρατησε τον και μεταδοσε τον.ακομη μια φορα οι μουσικες σου επιλογες ειναι syper...

Estella είπε...

El Loco μου σ ευχαριστώ πάρα πολύ. Χαίρομαι που σ αρέσουν τα τραγούδια. Οι Epica είναι απίστευτοι!!!Φιλάκια πολλά :D

Και λοιπόν;E allora? είπε...

Γράφεις πολύ όμορφα :)

καλή βδομάδα κούκλα!!!!

fly είπε...

Τελικά μάλλον είχα άδικο. Το να είσαι ρομαντικός προϋποθέτει να είσαι ευαίσθητος, και αυτό πολλές φορές μπορεί να κάνει τους άλλους να σε πληγώσουν.
Άρα..;
Αξίζει να ακολουθήσεις μία πιο ρομαντική στάση στη ζωή σου, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως πολλές φορές θα πληγωθείς;

Skouliki είπε...

Πιστευω οτι ο ρομαντισμος ειναι προσον και το λεω εγω που δεν ειμαι ρομαντικη και χανω ενα σημαντικο κομματι των αισθηματων

ισως να φταιει που θελω να ειμαι πολυ αυτονοδυναμη και να τα κανω ολα μονη μου χωρις βοηθεια και ετσι δεν αφηνω και καποιον να παρειποτε το πανω χερι

Estella είπε...

grazie principessa!!! :D :D Καλή εβδομάδα και καλό μήνα! Φιλάκια!

Estella είπε...

Καλησπέρα Λευτερη μου... Χμμ ναι προυποθέτει να είσαι ευαίσθητος αλλά τελικά αυτός που είναι ευαίσθητος και μπορεί να νιώθει με ένταση τα συναισθήματα είναι τελικά αδύναμος; Νομίζω οτι τελικά αδύναμος είναι αυτός που δεν μπορεί να αισθανθεί... Το να πληγώνεις τον άλλο δε σε κάνει δυνατό. Δυνατό σε κάνει να χαμογελάς αν πληγωθείς...

Αυτή η ερώτηση με απασχολησε και με απασχολει...Ισως τελικά ναι... να αξίζει το ρίσκο.

Να σαι καλά. Ευχαριστώ πολυ. Φιλάκια.

Estella είπε...

Σκουλικάκι μου, νομίζω οτι στις σχέσεις δεν είναι καλό να υπάρχει το λεγόμενο "πάνω χέρι". Ισως το βλέπω πολύ ουτοπικα το θέμα- γι αυτό άλλωστε και να απογοητευομαι απο την σημερινή μορφή των σχέσεων...- αλλά υποστηρίζω μια μορφή ισορροπίας...

Ο ρομαντισμός δεν σε κάνει απαραίτητα να βρίσκεσαι "υπό"... Νομίζω αυτό εξαρτάται απο πολλές παραμετρους... Ευχαριστώ πάρα πολυ για το σχόλιο σου. Φιλάκια.

Kος Μηδενικός είπε...

Δεν είναι τυχαίο ότι η ποίηση είναι μια πολύ ανώτερη μορφή τέχνης από τις άλλες του γραπτού λόγου. Μέσα σε λίγες λέξεις, λακωνικά και μεστά πρέπει να πεις ό,τι θα έλεγες με ολόκληρες σελίδες κειμένων.

Στην υγειά της ποίησης λοιπόν!

Estella είπε...

Οντως γλυκέ μου Zero. Μα δε θελω να πιστεύω οτι ειναι ανώτερη... Είναι απλά διαφορετική... Ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο. Φιλάκια :)

MetaLand είπε...

Μην αφήσεις κανέναν να τη σβήσει αυτήν τη φλόγα. Να μη σε νοιάζει τι ακούς και τι σου λένε... Είναι η δική σου ανάγκη και η δική σου λύτρωση... Πρέπει να νιώθεις περήφανη...Και όχι τύψεις... Ο ρομαντισμός σε ξεχωρίζει από όλους αυτούς τους δήθεν "σκληρούς" που θεωρούν τον ρομαντισμό κάτι ανούσιο κ γελοίο...Αντίθετα, αν λειτουργούσαν οι περισσότεροι με ρομαντισμό,τότε όλα θα ήταν σίγουρα πολύ καλύτερα...
Έγραψες με έναν τρόπο μαγικό...
-ΜΑΡΙ-