Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 28, 2009

Αδύναμο παραμιλητό

Δε ξερω τι είναι... Δε ξερω σου λέω άσε με. Μιλάει και δε το ακούω. Κάνει τ αυτιά μου να βουίζουν. Μου κόβει την ανάσα. Του λέω να μ αφήσει και γαντζώνεται όλο και περισσότερο. Τι θέλεις; Τι θέλεις κ απόψε στο κεφάλι μου;

Δε ξέρω αν θέλω να κλάψω γιατί καταρρέω. Δε ξέρω αν θέλω να κλάψω γιατί κάτι λείπει. Τι μαλακίες λέω, δε ξέρω καν αν θέλω να κλάψω ή να λιώσω στο γέλιο. Ή και τα δυο. Σχιζοφρένεια κ απόψε. Μαζεύω ένα σωρό κομμάτια που δε ταιριάζουν μεταξύ τους και ζώ ξανά και ξανά τον ίδιο εφιάλτη της επανασυναρμολόγησης. Δε ξέρω γιατί γράφω. Δεν ξέρω αν κοιμάμαι ή αν είμαι ξύπνια.

Υψώνονται οι σκιές. Υψώνονται ανάμεσα σε μένα και στον αληθινό κόσμο. Κόβουν την κυκλοφορία του αίματος μου, παγώνουν την ανάσα μου, νεκρώνουν τα δάχτυλά μου. Και αφου είναι τόσες σκιές εδώ μέσα η δική μου η σκιά που είναι να μου κάνει παρέα τώρα που τη χρειάζομαι; Νιώθω...νιώθω...νιώθω... την καρδιά μου να βουλιάζει σ έναν βυθό απο γκρεμισμένες σκέψεις. Θέλω απο κάπου να πιαστώ και το μόνο που καταφέρνω είναι να απλώνω το χέρι μου και να πιάνω αέρα. Γιατί...Γιατί γαμώτο; Αφού θέλω να φωνάξω γιατί ψιθυρίζω; Αφού θέλω να κλάψω γιατί δε κλαίω;

Κοιμάμαι. Κοιμάμαι και παραμιλάω αδύναμα γι αυτό. Θα ξυπνήσω...θα ξυπνήσω που θα πάει. Ξύπνα γαμώτο!Γιατί δε ξυπνάς...;






12 ταξίδεψαν μαζί της:

next_day είπε...

Καλή μου Estella, θα ξυπνήσεις και όλα θα είναι καλύτερα..
Αν θες να κλάψεις κλάψε,αν θες να γελάσεις γέλα..
Μην σε προβληματίζει το πώς μπερδεύονται τα συναισθήματα..
Νιώσε τα όσο πιο πολύ μπορείς..
Και που ξέρεις..
Ίσως κάποιος ακούσει το παραμιλητό σου και όταν ξυπνήσεις θα είναι όλα καλύτερα.
Μόνο....μην λυπάσαι!!!
Σε φιλώ!!!

Νυχτερινή Πένα είπε...

Το ότι νιώθεις σημαίνει ότι είσαι ζωντανή,ζήσε λοιπόν όσο πιο έντονα μπορείς και όλα θα πάνε καλά.

Estella είπε...

Γλυκιά μου next day, σ ευχαριστώ πάρα πολύ. Δε μετανιώνω στιγμή που νιώθω. Αν με στεναχωρεί κάτι είναι που κάποιες φορές ίσως δεν έχω την δύναμη να αντεξω τα ίδια μου τα συναισθήματα. Όμως τώρα είναι μια νέα ημέρα. Και δε θα την αφήσω να φύγει...

Νυχτερινή Πένα, κανείς δεν είπε οτι η ζωή είνα εύκολη... Και δε ξέρω αν θα πάνε καλά... Ξέρω οτι θα ακολουθήσω την συμβουλή σου και θα παραδωθώ στην ένταση των πραγμάτων...

Να στε καλά. Καλημέρα.

Libertas είπε...

... Ο αέρας θα γεμμίσει, ήδη γέμισε! Μην ανησυχείς όλα θα πάνε καλά!
Μακια και ξέρεις από που να πιαστείς την επόμενη φορά!
;-)

Skouliki είπε...

πιστευω οτι η αφωνη και μπερδεμενη πραγματικοτητα που συνηθως ερχεται σε στιγμες ηρεμιας ειναι κατα ενα τροπο λυτρωτικη για τον ιδιο μας τον εαυτο
δεν ξερω πως το ολο θεμα λειτουργει θετικα αλλα στην πορεια θατο δεις και εσυ

φιλια

Estella είπε...

Libertas, αν η αγκαλιτσα ειναι πολυ σφιχτη ελπίζω να μη μου θυμωσεις... :D

Σκουλικάκι μου σ ευχαριστώ πάρα πολύ. Μακάρι να βγεί κάτι θετικό...

Dreamy Cloud είπε...

Ξέσπασε, μπλέξε συναισθήματα και μετά όλα θα ξεδιαλύνουν. Πρέπει να πέσεις λίγο παρακάτω για να μπορέσεις να σηκωθείς ψηλότερα και αφού ξυπνήσεις τα πράγματα είναι καλύτερα στη συνέχεια. Το ξέσπασμα απλά θα διώξει τα σύννεφα απο μπροστά σου. Φιλάκια πολλά!

Estella είπε...

Συννεφούλα μου ευχαριστώ πάρα πολύ. Μερικές φορές αν δεν πιασεις πάτο δεν σηκώνεσαι. Ξέσπασμα λοιπόν...Δεν ήρθε... Ευτυχώς που φυσάει και διαλύθηκε λίγο η ομίχλη. Να σαι καλά. Φιλάκια.

founio είπε...

Πόσο σε καταλαβαίνω....


Και ενα από τα αγαπημένα μου κομμάτια.

Estella είπε...

Να σαι καλά founio... Φιλάκια

Giota Houliara είπε...

καλησπερα .. μπλεχτηκα κι εγω στην ονειριπαγιδα σου......

Estella είπε...

Καλησπέρα... Χαίρομαι πολύ γλυκιά μου. Μακάρι να μοιραστούμε παρέα πολλές σκέψεις και όνειρα. Φιλάκια...:)