Κυριακή, Νοεμβρίου 21, 2010

Μα δε φταίω εγώ... Ήταν ίδιο το φεγγάρι...

Οι άνθρωποι πάντα μαγεύονται από το μήλο που δεν μπορούν να έχουν... Και κάπως έτσι τίποτα δεν αρκεί... Η αμαρτία είναι στο αίμα μας... Και όταν δεν μπορείς να αποφύγεις κάτι, απλά το απολαμβάνεις. Ίσως απόψε... να μπορώ να εκμεταλευτώ την πανσέληνο και να αποδώσω εκεί της ευθύνες για την συναισθηματική μου κατάσταση. Δε θα είναι η πρώτη φορά άλλωστε...Να στε καλά...


Μηλαράκι; 




Η φίλη σας,
Estella